တစ္ခ်ိန္မွာ 
ငါဟာ
ေကာင္းကင္မွာ ခ်ိတ္ဆြဲခံရတဲ့
ၾကယ္တစ္လံုးျဖစ္လာခဲ့တယ္
အဲဒီ အခ်ိန္မွာ ပဲ နင္ဟာ
ကမၻာ သစ္ကုိ အလံ တစ္စင္း စိုက္လိုက္တယ္ ၊၊      ၊၊

ျပည့္ေနတဲ့ ခြက္ထဲ 
ေရထပ္ မျဖည့္နုိင္လို ့
ေနာက္တစ္ခြက္ ေျပာင္းသံုးျခင္းမ်ိဳးလား
ငါဟာ ဒီ အနုပညာ ကုိ ခ်စ္ရင္
ငါ့ အသက္ရွဳသံေတြကုိ ဒီထဲမွာပဲ နစ္ျမွပ္ထားတတ္တယ္
ပုိး ဖ လံ မ်ိဳးက မီးကုိပဲ တုိးတတ္တယ္ ၊၊     ၊၊

ငါဆြဲတဲ့ ပန္းခ်ီကားက အနုစိတ္ က်လြန္းပါတယ္
တစ္ခုပဲ
ငါဟာ ဘယ္ပန္းခ်ီကားကုိ မွ ေဘာင္မခတ္တတ္ဘူး
စညး္မ်ဥ္း စည္းကမ္း မရွိလို ့ေဘာင္ေက်ာ္ ျခင္းလား
နင့္ အတိတ္ေျခရာေတြ က
သစၥာ ေတာင္ေျခ မွ နင့္ေနာက္ တစ္ေကာက္ေကာက္လိုက္ေနတယ္ ၊၊        ၊၊

ေနထြက္လာတယ္ . . . . . . . . . .
ေန၀င္သြားတယ္ . . . . . . . . .
ငါ ငုိေနခဲ့တယ္ . . . . ငါ ငုိေနတုန္းပဲ . . . . .
မလိုတမယ္ အားေပးျခင္း နဲ ့ လက္ မကမ္းပါနဲ ့ကြယ္
ဘာပဲ ျဖစ္ျဖစ္
ငါ့ ဒုိင္ယာရီ မွာ  နင္ဟာ . . .     
လွည့္ျဖားတတ္တဲ့ အသညး္လိုက္မုဆုိးျဖစ္ခဲ့တယ္ ၊၊             ၊၊

ခ်ဳပ္ရုိးေတြ ခဏခဏ ျဖည္
ခ်ဳပ္ၾကိဳးေတြ ခဏခဏ ခ်ည္ နဲ ့
ငါ့ နွလံုးသားကုိ ၾကည့္ . . .ခ်ိ . .လို ့
လက္တြဲလိုက္ ျဖဳတ္လိုက္ နဲ ့
အသက္ရွဳခုိင္းလိုက္ သတ္လုိက္နဲ ့
ဟာသ ေျပာျပလိုက္ ငုိခုိင္းလိုက္နဲ ့
ေနာက္ဆံုး . .  ငါ ဟာ  နင့္အတြက္
လုိရမယ္ရသံုး မီးအိမ္တစ္လံုးျဖစ္ခဲ့တယ္ ၊၊          ၊၊

ကုိယ့္မ်က္ရည္ ကုိယ္မနုိင္ျခင္းမ်ိဳးထက္
ရုိင္းတဲ့ ရာဇ၀င္ မရွိဘူး . . .
ကုိယ့္ သမုိင္း ကုိယ္ ေရး ရ တာ ျခင္း တူတူ
ငါ့ အသက္ရွဳသံ က နင့္ထံ မွ ျဖစ္တည္တယ္
သတိရေနတာျခင္း တူတူ 
ငါ ဟာ နင္လွည့္ခံစားရတဲ့ ေနရာ မွ သတိရခံရျပီး
ငါဟာ . . .  ေလာက နိယာမ တရား သင္ျပေပးခဲ့သူအျဖစ္
နင့္ ကုိ သတိ  ရ တယ္
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္
အျမင့္ဆံုးကုိ ပ်ံ မဲ့ နင့္အတြက္ ငါ ေတာင္ပံ
တစ္စင္းေလာက္ ျဖစ္ေပးခ်င္ခဲ့တာ         ၊၊              ၊၊

တစ္ေရးနုိးခါ မွ အိပ္မက္ထဲ ေရာက္သြားသလိုမ်ိဳး
ဖိတ္ၾကားခံလိုက္ရတဲ့ အသည္းခြဲ ညစာစားပြဲ အဆံုး
ငါ သစၥာ တရား ေတြ စားသံုးခဲ့တယ္
အမွန္တရား ရဲ ့  ဗံုသံ ေတြ
ေန၀င္ရာ အရပ္ က ၾကားခဲ့တယ္
ရင္ဖြင့္ျပဖုိ ့နွလံုးသား . . . သူ မ နဲ ့ တ ခ ရီး တည္း သြား ခဲ့ ျပီ . . . ၊၊        ၊၊

ဓါး ေသြးလိုက္ ေရ တုိက္ လိုက္ . နဲ ့  . . .နင္
အလုပ္ ရွဳပ္ ေန ခဲ့ သမ်ွ
ပြဲ သိမ္း ဓါးခ်က္ က ေနာက္ေက်ာ တည့္တည့္ပဲ
ဒီ ေန ရာ မွာ နင္ နဲ ့ငါ အၾကည့္ခ်င္း ဆံု ခဲ့ တယ္
ငါ့ မ်က္လံုး  ထဲ  မွ   တစ္ ဆင့္
တစ္ ဆင့္ . . .
တစ္ ဆင့္ . . .
တစ္ ဆင့္  .. . . . .  နဲ ့
မ်က္ရည္ရဲ ့ျမစ္ဖ်ား ခံ ရာ က    
အဆံုးရွံဳး ခံ နွလံုးသား ရဲ ့ ဥပကၡာ ျပဳခံလိုက္ရျခင္းမွ စတယ္
ငါ ခ်စ္ ခဲ့ တယ္
ငါ ခ်စ္ ေန တယ္
ငါ ခ်စ္ ေန လိမ့္ ဦး မယ္  . . .   ဆူးခက္ဆူးရုိင္း ေလး ရယ္  ၊၊           ၊၊

ခပ္နက္နက္ စူး ခ်က္ ပါ
ဒါ လွည့္ကြက္ မဟုတ္ပါဘူး
ဒဏ္ရာ တစ္ခါ နာ ေလ 
နင့္ အတြက္ ရင္ခုန္သံ ဆက္ေလ ပါ
ေလေျပေတြရဲ ့တရား အေၾကာင္း
ငါ မေန ့က နာျဖစ္တယ္  . . .
နင္ ေပးတဲ့ ဘယ္မုန္တုိင္းကုိမွ ငါ မစုိးရြံ ့ေတာ့ပါဘူး
ေၾသာ္. . . နင္ မုန္း ခဲ့ ပါျပီ ေလ
အေမွာင္ထဲက ငါ့ဘာသာစကား
နင္ ဘယ္နား နဲ ့မွ မၾကားနာ နုိင္ေတာ့ပါဘူး
ခ်စ္သူ . . . ရယ္
ဘာပဲ ျဖစ္ျဖစ္
အာဒမ္ ဧ၀ ဘာသာစကားေတာင္
နံ ရုိး တစ္ေခ်ာင္းေၾကာင့္ သက္၀င္ ခဲ့တယ္ဆုိတာ
ရင္ဘတ္ ထဲ မွ နာယူလိုက္ပါကြယ္၊၊          ၊၊

တံတားဆုိတာ  နင္းေလ်ွာက္ဖုိ ့ပါ
နင္းေလ်ွာက္ျပီး ရုိက္ခ်ိဳးခဲ့ဖုိ ့မဟုတ္ပါဘူး
(ငါ စုိးရိမ္တာက)
နင့္အျပန္လမ္း ျဖတ္ကူးစရာ မရွိမွာ စိုးလို ့ပါ
နင့္ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ေတြ မွန္ပါတယ္
ေရႊခြက္ ကုိ ေရႊလက္ နဲ ့ နွိဳက္ျခင္းမ်ိဳးပဲ
ျဖစ္သင့္တာေပါ့
ငါ့ ေန၀င္ခ်ိန္ ဟာ နင့္အတြက္ အရုဏ္ အစ ဆုိရင္
ငါ ေသ ရ က်ိဳး နပ္ ခဲ ့ ပါ တယ္
ဒါေပမဲ့  .  .  . တစ္ခ်ိန္ က နင္ နဲ ့ငါ့ ရဲ ့
ရင္ ခုန္ သံ အရင္းနွီးဆံုး ဇာတ္လမ္း ေလး
က်ိဳးပ်က္ေနတဲ့ တံတားေလး ေအာက္မွာ ရွိတယ္               ၊၊                ၊၊

ဒီလုိ နဲ ့
ေဟာ္ဟစ္သံေတြ ရဲ ့အဆံုး မွာ
ဆိတ္ျငိမ္ျခင္း တစ္ခု ကုိ ငါ ေတြ ့လိုက္တယ္
ငါ မီးထြန္းရွာခဲ့ရတဲ့  ျငိမ္းခ်မ္းမွဳမ်ိဳး
ငါ အေမွာင္ထဲကပဲ ေတြ ့ခဲ့ ရျခင္းေပါ့
. . . . . . . . .
အဲဒီေနာက္ေတာ့
ငါဟာ ငါ့ နာမ္စား ကေလာင္ ေလးကုိပိုက္
ရင္၀ွက္ ရွိဳက္သံ အခ်ိဳ ့ နဲ ့
ဘီလူးေခ်ာ့ေတး တစ္ပုဒ္ အသက္နဲ ့ထုပ္ျပီး ေရးခဲ့တယ္၊၊    ၊၊

ကြ်န္ေတာ္ဟာ သူမအတြက္
တားျမစ္နယ္ေျမမွ ရူးေနတဲ့ ကဗ်ာဆရာတစ္ေယာက္ဆုိတာ
ခင္ဗ်ား တုိ ့ယံုနုိင္ၾကျပီလား ၊၊     ၊၊

လမင္းေဇာ္