ညျဂိဳလ္စီးတဲ့ ဟင္းလင္းျပင္မွာ
တေျမ့ေျမ့ေတာက္ပခဲ့တဲ့
ေမွ်ာ္လင့္ျခင္း အလင္းစက္ေတြျဖန့္ဆင္းရင္း
ေနာက္ေန ့မ်ားစြာရွင္သန္ၾကမယ္……

ခုထက္ထိေတာ့…..
ျပယ္လင့္သြားမယ့္ အိပ္မက္ဟာ
သစ္လြင္ဆဲ…
ေၾကြက်သြားမယ့္ ၾကယ္ကလည္း
ေတာက္ပဆဲ…

ငွက္ဆိုးေတြရဲ့ေစာင္းသံကိုနားစြင့္
ေျပာျပသူမရွိတဲ့ပံုျပင္ကို
သန္းေခါင္ထိတိုင္ေအာင္
နားေထာင္ေနတုန္းမွာ
လမင္းဟာ ညကို၀ွက္ပစ္လိုက္တယ္…

ၾကာေတာ့လည္း ၾကာခဲ့ပါျပီ
ဓူ၀ံၾကယ္မေၾကြက်ခင္
ျပတ္ခဲ့ရတဲ့ ေစာင္းၾကိဳးေတြ
ၾကာေတာ့လည္း ၾကာခဲ့ပါျပီ…

အခုေတာ့…..
အျဖဴေရာင္အတုေတြနဲ ့လင္းတဲ့
လေရာင္ရဲ့ ၀တ္ရံုလႊာေအာက္မွာ
ငါ့ညေလးကိုျပန္ေပးခဲ့ၾကပါ….
                             ရဲ၀င့္ေအာင္
 

 မွတ္ခ်က္။      ။ ကြ်န္ေတာ္သည္ ေရႊၾကယ္မိုးဟူေသာကေလာင္ျဖင့္
                      ဤကဗ်ာေလးအား ရတီမဂၢဇင္းသို ့ေပးပို ့ခဲ့ပါသည္။