” အိမ္ေျပးမေလးရဲ႕ ရယ္သံ “…(sharon )
စာမ်က္ႏွာေတြတုိင္းမွာတိမ္ထူထပ္ေနပါတယ္
ေမွ်ာ္လင္ ့ျခင္းကသီးကင္းမွာပဲေၾကြသြားၿပီပဲ
ၿမိဳ႕ျပဇာတ္လမ္းတဲ ့လား
တကယ္ေတာ့
ရုိးရုိးကႀကိဳးေလးတစ္ပုဒ္ပဲတင္ဆက္ခဲ ့တာပါ
ေတာင္းရုိးေတြကေဝဖန္ျပစ္တင္သံေတြဖုံးလႊမ္းေနခဲ ့ၿပီ
အိပ္မက္ကုိအိပ္မက္အျဖစ္ပဲထားထားရေတာ့မလား
ဒီအတြက္
ငါကသာအေရာင္ရင္ ့ခဲ ့ရတယ္
ဘဝစာမ်က္ႏွာမွာ
အေမ့ခံ
ရူးခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနတာ
ေနာက္ေက်ာဓားနဲ ့ထုိးတတ္သူေတြေၾကာင္ ့ပါ
မွတ္ဥာဏ္ထဲက ကေလးမေလးက ရုိးသားပါတယ္
မာနေတြ
ဒီလုိနဲ ့ပဲ
ငါ ့က်စ္ဆံၿမီးေလးျဖည္းျဖည္းရွည္လာခဲ ့ၿပီ
ခါးတယ္
ခါးလြန္းပါတယ္
ဘဝကုိအစာအိမ္အျဖစ္ေၿပာင္းမိတာလဲအခါခါ
ပြဲသာၿပီးသြားတယ္္
ယဥ္ေက်းမႈ ေခါင္းစဥ္ကခ်ဳိျမမႈေတြမဲ ့ေနဆဲ
ပညတ္သေဘာသာမဟုတ္ရင္
ငါ ့ကဗ်ာ…..လွပပါေတာ့မလား
ျပန္ရစ္လုိ ့မရေတာ့တဲ ့ဇာတ္လမ္းေလးထဲမွာ
ခ်စ္စရာ..အိမ္ေျပးမေလးတစ္ေယာက္
အထီးက်န္ျခင္းလမ္းခြေလးမွာ
ခပ္ပါးပါးေလး..ရယ္ေနခဲ ့တယ္..
ရွာရြန္ 22.9.2011 11:08 pm
Comment #8
ကဗ်ာထဲမွာ…ကေလးမေလးတစ္ေယာက္ရယ္….
ရင့္က်က္စတိမ္တိုက္ေတြရယ္…..
ရယ္သံျဖဴျဖဴေလးေတြရယ္….. ေတြ့ရတယ္…..။
ၾကိဳက္တယ္…….။
Comment #9
အငး္တိုတိုတုတ္တုတ္ပဲ မန္႔ေတာ့မယ္ ေသခ်ာလိုက္ေျပာရင္ ကြန္းမန္႔အရွည္ၾကီးျဖစ္ေတာ့မွာကုိ မရွရြန္ေရ ကဗ်ာကေကာငး္တယ္ဗ်ာ ၾကိဳက္တယ္ 🙂
Comment #15
မွတ္ဥာဏ္ထဲက ကေလးမေလးက ရုိးသားပါတယ္………. (အေရာင္ေတြမဆိုးမိေစနဲ႔ )
Comment #16
ဟုတ္ကဲ ့ပါမမ
အၿဖဴေရာင္ထဲမွာပဲစီးဆင္းေနမွာပါ
ေက်းဇူးတင္ပါတယ္
Comment #20
ေက်းဇူး .. ေက 🙂
Comment #1
ေကာင္းတယ္ဗ်ာ…..
အားေပးသြားပါတယ္။