လြမ္းလုိ ့ေတာ့ မေသေလာက္ေပမယ့္

နင္မရွိတဲ ့ေန ့ေတြမွာ…

အသက္ရွူရတာေတာင္..အဓိပၼာယ္မဲ ့ေနသလုိ.

ခႏၥာမရွိတဲ ့၀ိညာဥ္လိပ္ျပာလုိ…

ငါ့မွာ..ေယာင္ခ်ာခ်ာနဲ ့…။

ရွငိသန္ျခင္းအတြက္ အဓိကမက်ဘူးဆုိေပမယ့္..

နင္မရွိတဲ ့ေန ့ေတြမွာ….

နိစၥဓူ၀လုပ္ေနက် အေသးအမြားေလးေတြေတာင္.

ငါ့မွာ ခြ်တ္ယြင္းလြဲေခ်ာ္လုိ ့….။

ေနပူပူ..မုိးရြာရြာ..

ဘယ္ရာသီမွာမွ မမွဳခဲ ့လည္း…

နင္မရွိတဲ ့ေန ့ေတြမွာ…..

အေျဖရွာမရတဲ ့ေရာဂါေတြနဲ ့..

ဖ်ားခ်ငိသလုိ …နာခ်ငိသလို…

ငါ့မွာ…ခႏၥာကုိယ္အစိတ္ပုိင္းတစ္ခုခုပဲ…က်ေပ်ာက္ဆုံးသြားသလုိ…..။

ိနင္မရွိရင္ မရွင္သန္နွုိင္ဘူးလုိ ့…

ပုိပုိသာသာမေျပာလုိေပမယ့္…..

ဒီလုိေန ့မ်ဳိးေတြကို….

ေက်ာ္လြားရင္ဆုိင္ႏူိင္ဖုိ ့….သတၱိအင္အားေတြ…

ငါ့မွာမရွိႏူိင္ေသးသမွ်ေတာ့……။..?