လူ
ေကာင္းကင္အမုိးနဲ႔ မဆန႔္တဲ႔
ေမွ်ာ္လင္႔ခ်က္ေတြ႐ွိတယ္
ကိုယ့္ကိုယ္ကို ယုံၾကည္မႈနဲၿပီး
ဂႏၶာရီေတြကို ပုိယုံၾကည္တတ္တယ္
သူက လူပီသေအာင္ၾကိဳးစားရင္း
လူပီသမႈနဲ႔ လြဲေခ်ာ္တတ္တယ္
သူက ဇာတ္တူသားအခ်င္းခ်င္းကုိ
အမဲလိုက္တတ္တယ္
ယူလုိ႔မဆုံးတဲ႔ သခၤန္းစာေတြနဲ႔
ဘ၀ကိုက်ားကန္တတ္တယ္
သူက ဖန္ဆင္း႐ွင္ၿဖစ္ရင္
ဖ်က္ဆီးသူဟာလဲ သူပဲၿဖစ္ေနတတ္တယ္္
သူဟာ သစၥာတရားကုိရင္၀ယ္ပုိက္ေထြးရင္း
မုသားကိုလဲ ကိုလဲဖင္ခုထိုင္တတ္တယ္
ဘယ္ဘုရား ဘယ္နတ္ ဘယ္ဇာတ္ပဲ ကုိးကြယ္သူၿဖစ္ၿဖစ္
ေနာက္ဆုံးသြားတဲ႔ နိဂုံးလမ္းကေတာ့
အားလုံးအတူတူသြားၾကလဲ
သူပဲ
အလိမၼာဆုံးသက္႐ွိဟာ သူၿဖစ္ရင္
အမိုက္မဲဆုံး သက္႐ွိဟာ သူၿဖစ္လို႔ေနၿပန္တယ္
အဲဒီိလိုနဲ႔ သူဟာ
မုိးေပၚက တိမ္ေတြလိုပဲ
အေရာင္ကြဲ အဆင္ကြာ
ေၿပာင္းလဲၿပီးရင္း ေၿပာင္းလဲလာ
စ႐ုိက္အမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔
ဘုံဘ၀ ထုိိထုိမွာ
လည္ပတ္ကာ သြားလာ
အဲဒီသူဟာ
လူပါလုိ႔ေၿပာရင္
ခင္မ်ား ရီလိမ္႔မယ္။ ။
Leave Comments
Email me whenever there is new comment
Copyright © 2022 PoemsCorner. All rights reserved. Terms of Service
Comment #1
ေကာင္းကင္အမုိးနဲ႔ မဆန႔္တဲ႔
ေမွ်ာ္လင္႔ခ်က္ေတြ႐ွိတယ္
ကိုယ့္ကိုယ္ကို ယုံၾကည္မႈနဲၿပီး
ဂႏၶာရီေတြကို ပုိယုံၾကည္တတ္တယ္
သူက လူပီသေအာင္ၾကိဳးစားရင္း
လူပီသမႈနဲ႔ လြဲေခ်ာ္တတ္တယ္