တိတ္ဆိတ္လြန္းတဲ့ ည
ထျပန္သြားတဲ့ ေျခရာသံေတြလား
မေခၚဘဲ ျပန္ထူးတတ္တဲ့ …. လႈိင္း….
အေျခမဲ့တဲ့ ေနရာေပ်ာက္ေတြလား…
ေလသင့္ရာ မဆန္တတ္ေပမဲ့…
ေနရာသင့္ရာ ေရြးလာတတ္တဲ့…. လႈိင္း…
တစ္ခ်က္ခ်က္ေတာ့လည္း….
နားလည္ရခက္ နာၾကည္းခ်က္ေတြနွင့္
နင္… ဘယ္ေနရာမွာ… ေမွးစက္တတ္ေနသလားကြယ္…
ဆည္းဆာအလွေတြ တင္ဆက္ခ်ိန္မွာ
ငါမ်က္နွာေတြ ေဖ်ာက္ေပးထားမယ္ေနာ္
(ငါ့ အားအင္ေတြ ေဖ်ာ့ေပးထားမယ္ေနာ္)
( ငါ့ စြမ္းအင္ေတြ ဆုံးရႈံးေပးထားမယ္ေနာ္)
(မနက္ဆည္းဆာ၊ ေန၀င္တရီဆည္းဆာျပင္မွာ)
ငါ့ ေရျပင္ေတြ က်ဆင္းေပးထားမယ္…
ဆည္းဆာေရ… မူးရစ္စီးေမ်ာလွပေစ…
ရြက္လြင့္လာတဲ့ ပဲ့တိုင္…
ေလထန္ရာ… ငါ့ေပ်ာက္ကြဲခ်ိန္မွာ…
က်ဳိးက်မသြားခ်င္ဘူး…
…လႈိင္း… လို႕ ျပန္ေခၚတတ္တဲ့ အေတြး
ကမ္းစပ္ေတြက ေဖးမကူတတ္လို႕လားကြယ္…
တစ္ခါတစ္ခါမွာလည္း …
ေရးျခစ္သြားတဲ့ စကားလုံးေတြကိုေတာင္…
ဖ်က္စီးပစ္တတ္ေသးတယ္
ပင္လယ္ေရ ငံေပမဲ့…
ေရခ်ဳိတစ္ေနရာ ငါ့တို႕ေတြ… ရွာေနၾကတယ္
လူသူမဲ့ကၽြန္းတစ္ေနရာက
ေရသူမေလး…
သူ႕ခ်စ္သူကို ေမွ်ာ္ေနတာ… ဒ႑ာရီဆန္တတ္လို႕လားကြယ္
ခ်စ္သူကို ေမွ်ာ္ေနတဲ့… မ်က္ရည္ေတြက
ေရခ်ဳိေတြလားကြယ္…
ငိုသံေတြ တိတ္ဆိတ္ေနရာခဲ့တဲ့ ကြၽန္း…
မာယာမမ်ားဘဲ…
ပင္လယ္ျပင္ကို …စိမ္းလဲ့ ခြင့္ ေပးထားတယ္
အၾကင္နာေတြကို… စည္းမျခားမထားဘူးရယ္…
အတိမ္အနက္ၾကားမွာ သန္းေခါင္နက္သြားတဲ့
အိမ္မက္… ဟိုအေ၀းမွာ ေပ်ာက္ကြယ္သြားတဲ့
… လႈိင္း…. လႈိင္းသံေတြက ရိသဲသဲနွင့္ ဖမ္းစားမထားဘူး…
ေပ်ာ္ရႊင္ျမဴးတူး ခ်စ္စုံတြဲေတြၾကား…
ခ်စ္သူအလာ… ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနတဲ့…
ေရသူမေလး… ကၽြန္းတစ္ေနရာက. ေန….
ပင္လယ္ျပင္ကို က်ိန္းစာ မတိုက္ထားဘူး…
….လိႈိင္း…ေတြရယ္ … ေဒါသေတြကို ျမိဳသိပ္ထားေပးပါ…
ဆည္းဆာေတြကိို… ရွင္သန္ခြင့္ေပးလိုက္စမ္းပါ….
^^^^^လိႈိင္း^^^^^^^^ လိႈိင္း^^^^^^^။     ။

နရီထက္
( ၁၃ ၊ ေအာက္တိုဘာလ ၊ ၂၀၁၁ )