အလင္းနိဗန္
ေရြသားအတိျပီးတဲ႔အိပ္မက္ေတြပါကြယ္
မုိးသားတိမ္လိပ္တုိ႔ညဳိ႕မလာမီအထိ
တုိ႔မီးအိမ္ေတြထြန္းညွိၾကမယ္….!
ရုိးေျမက်ထာ၀ရငါ႔အိမ္ေလးမွာ
ကြက္ၾကားမုိးေတြရြာေစအုံးေတာ႔
အိမ္မက္ေတြမုိးမိမသြားဖုိ႔ငါပဲအစုိခံလုိက္ပါ႔မယ္…!
ေလးဖင္႔ခ်ိနဲ႔ေနတဲ႔ညေနေတြပါပဲ
စြတ္စုိထုိင္းမွဳိင္းမွဳကအလြမ္းေတြဗဟုိျပဳျပီးေတာ႔
ေဟာဒီရင္ဘတ္ထဲမွာေမြေႏွာက္ေနခဲ႔တာ
မွိန္ေဖ်ာ႔ေဖ်ာ႔ၾကယ္ေလးတစ္စင္းေၾကြခဲ႔ခ်ိန္ထိ…!
ကုိယ္႔ကုိကုိယ္မျမင္ႏုိင္တဲ႔အထိေမွာင္ေနပုံက
စုိးရိမ္ရတာမွန္တာေပါ႔ကြယ္
“ငါ႔အတြက္အလင္းေရာင္မလုိပါဘူး
အဲဒီအလင္းမဲ႔ေနျခင္းကုိငါကုိးကြယ္တယ္
အေမွာင္ကငါနာတဲ႔တရား
ငါ႔အလင္းနိဗန္ကနင္႔ခ်စ္ျခင္းေတြ”…!
ခ်စ္တယ္ဆုိတာမုန္းဖုိ႔မဟုတ္သလုိ
ေမ႔ပစ္ဖုိ႔လဲမဟုတ္ဘူး
ျဖစ္ျခင္းပ်က္ျခင္းေတြနဲ႔ဒီသံသရာမွာ
ငါ႔မ်က္လုံးေတြထာ၀ရမွိတ္လုိက္သည္အထိ
ငါ႔အသက္ရွဳသံေတြထာ၀ရရပ္သြားသည္အထိ
………………………………………………….
ငါ…………….. ။ ။
တာရာ
Comment #3
အခုလုိေကာ္မန္႔လာေပးတဲ႔သူငယ္ခ်င္းေတြကုိေက်းဇူးအရမ္းတင္ပါတယ္ဗ်ာ….။
Comment #8
ကဗ်ာေရးၾကတဲ႔ဖတ္ၾကတဲ႔ညီအစ္ကုိေမာင္ႏွမေတြနဲ႔စကားေတြေျပာခြင္႔လုိခ်င္တယ္..
Comment #1
ကဗ်ာေးကာင္းေလးတစ္ပုဒ္ပါပဲဗ်ားအားေပးသြားပါတယ္။