အထီးက်န္အိပ္မက္
အိပ္မေပ်ာ္ႏိုင္တဲ့ညတိုင္းဟာ စိတၱဇအေတြးေတြနဲ႕ျပည့္ႏွက္ေနတယ္၊
လူတိုင္းလား၊ ငါတစ္ေယာက္ထဲပဲလား၊
ရွည္လ်ားတဲ့ညဟာ အိပ္မက္ဆိုးတစ္ခုလိုဘဲ
မျပီးဆံုးႏိုင္ေတာ့ဘူး။
တစ္ညမွာေတာ့…….
ငါတစ္ေယာက္တည္း၊
ပတ္၀န္းက်င္ကို အေမွာင္ထုက သိမ္းပိုက္ထားဆဲပဲ၊
ေဘးမွာလည္းဘယ္သူမွမရွိဘူး၊
ငါ…ေလးလံစြာနဲ႕ ေျပးေနဆဲပဲ၊
ငါ့ပန္းတိုင္က ဘယ္မွာလဲ၊
ငါဘယ္အရာကေနရုန္းထြက္ေနတာလဲ၊
ငါေၾကာက္ေနတာလား၊
ငါတစ္ေယာက္ထဲပဲလား။
အေတြးေပါင္းေျမာက္ျမားစြာနဲ႕ငါေမာလာတယ္၊
အားငယ္လာတယ္၊ ေၾကာက္ရြံ႕ေနမိတယ္၊
ဒါေပမဲ့လည္း ငါတစ္ေယာက္ထဲပါ၊
တစ္ေယာက္တည္းျဖစ္ေနဆဲပါဘဲ…..။
ဒါအိပ္မက္လား၊ လက္ေတြ႕ဘ၀လား၊
ငါေ၀ခြဲမရေပမဲ့ ငါေတာင့္တေနမိတယ္၊
အလင္းေရာင္ရယ္…..
ငါ့ကို ႏွိဳးလွည့္ပါ။ ။
Comment #2
ထေတာ့ဗ်ိဳ႕ !
မိုးလင္းပီ
မ်က္ႏွာသစ္
လက္ဘက္ရည္ဆိုင္သြားမယ္
🙂
Comment #3
ေပၚလြင္ေနတယ္ဗ်အထီးက်န္ဆန္တယ္ဆုိတာကို……
အားေပးသြားပါတယ္။
Comment #4
တစ္ခါတေလ ေတာ့လည္း တစ္ေယာက္ ထဲ ေန၇တဲ့ ၇သ က ဘာနဲ႕ မွ လဲလို႕မ၇ပါဘူးဗ်ာ……….အားေပးလွ်က္
Comment #1
ထေတာ့ဗ်ိဳ႕ !
မိုးလင္းၿပီ
မ်က္ႏွာသစ္ လက္ဘက္ရည္ဆိုင္သြားမယ္
🙂