ဦးေဖေနာင္မယ္ထံသို႔
ရုိေသစြာ
ကဗ်ာေရးလိုက္ပါတယ္။
(အျမင္) နဲ႔မနာ
(ရင္) နဲ႔သာနာေတာ္မူပါ………။

စမ္းေရေသဂီတလို စိတ္ညို႕မ်က္၀န္း
ႏွင္းဆီနက္တစ္ပြင့္ရဲ႕ယဥ္ေက်းမႈ႕
စြယ္စံုက်မ္းတစ္အုပ္ရဲ႕အိေျႏၵနဲ႔
တိက်စြာကို လွပါသည္။
သူမသည္ လွပါသည္။
ထို ့ေနာက္လွပါသည္။
ထို ့အျပင္လွပါသည္။

အဲ့သလိုမ်ိဳးၾကီးေတာ့မရယ္ပါနဲ႔။
မွန္ဘီလူးမဟုတ္လို ့….
ေနာက္ကိုလည္းေမွ်ာ္မၾကည့္ပါဘူး
သူေဌးကိုလည္းမၾကည့္သလို
သူေဌးသမီးကိုလည္းမၾကည့္ပါဘူး
တကယ္ကို
စိတ္မလႈပ္ရွားတာပါ
သူကသူျဖစ္ေနလို ့
ရင္ခုန္မိတာ
သူ ့မွာသာအျပစ္ရွိပါတယ္။

မျဖစ္ညစ္က်ယ္
မေကာင္းဆိုး၀ါးတစ္ခ်ိဳ႕
မလွမ္းမကမ္းက
မေယာင္မလည္လုပ္တာကိုလည္း
မၾကိဳက္ဘူး……..
မရႈဆိတ္လို ့ေျပာတာမဟုတ္လို ့
မဦးမခၽြတ္ေျပာရရင္
ကၽြန္ေတာ္သူ ့ကို
မၾကားတၾကားေလးပဲ
ခိုးျပီးခ်စ္ေနရလို ့ပါ။

ကၽြန္ေတာ္ကလည္းခက္တယ္။
လင္းသေလာက္ပူတဲ့
ၾကယ္တာရာလိုအၾကည့္မ်ိဳးကိုမွ
မ်က္ေတာင္မခတ္တမ္း
စုထားခ်င္တာဆိုေတာ့
ေနာင္ေရးအခက္မတိုးေအာင္
ကၽြန္ေတာ့လို
သူခိုးကိုပဲ
ဘ႑စိုးခန္႔အပ္ေတာ္မူပါ။

                                            terry(20.10.2011)10:00pm
                                                 [email protected]