အလုပ္လုပ္ခဲ့တယ္..

အလုပ္ဟူသမွ် ဂုဏ္ရွိစြ..

တေန႔တလံနဲ႔  ပုဂံသြားေနလို႔တဲ့..

အခ်ိန္နဲ႔ဒီေရကမေစာင့္ဆိုၿပီး..

ေနာက္တစ္ခုေျပာင္းခဲ့ရ…

တရြာမေျပာင္းသူေကာင္းမျဖစ္ေပါ့….

ဟင့္အင္း..ေသခ်င္လို႔ေတာေျပာင္းျဖစ္သြားတယ္..

အလုပ္လုပ္တဲ့သူကပိုအခိုင္းခံရသလို…

အမွားပိုမ်ားလာတယ္..

ရတယ္ေလ..အသီးသီးတဲ့အပင္ခဲပစ္ခံရမွာပဲ…

ပတၱျမားမွန္..ႏြံမနစ္ပါဘူး….

ဟူးးးး …ျပာဖံုးေနတဲ့ဘဝ..ေလေတာင္မတိုက္ခဲ့ဘူး…

ခဲေလသမွ်သဲေရက်ေတာ့..

ေပျဖစ္တုန္းခံခဲ့တယ္..

တူလည္းျဖစ္ေရာ..အရိုးကြ်တ္သတဲ့..

သန္းေကာင္ထက္ညမနက္ပါဘူး..

ဟင္…ၾကက္မက  ထတြန္တယ္..

ကံကိုယံုၿပီးဆူးပံုနင္းမိကာမွ..

တိုးမိတဲ့ၾကက္ကန္း..ဟင္းအိုးျဖစ္သြားတယ္..

တကယ္ပါ…..ငွက္တစ္ေသာင္းနားႏိုင္ေအာင္ႀကိဳးစားခါမွ..

အရိပ္ေနၿပီး  အခက္ခ်ိဳးခံလိုက္ရတယ္…

သားေရေပၚအိပ္..သားေရနားစားလို႔ေျပာေတာ့..

ေက်းဇူးရွိလို႔ေက်းစြပ္တာပါတဲ့.ေကာင္းေရာ…

ေၾသာ္…အပင္ျမင့္လို႔ေလတိုက္ခံခဲ့ရတယ္ထင္ေနတာ….

တသက္လံုးကလွံစိုက္လို႔ေကာင္းေအာင္နိမ့္ေနခဲ့တာကိုး…

အဲ့လိုနဲ႔..

ေသတာသြားေရာ..

ငါဆိုတဲ့ငါးဖ်ံ..

ဗံုလံုသီးေပၚကို ..မေရာက္ခဲ့ဘူး…..