အိပ္ပ်က္ညတစ္ဝက္ အခ်စ္
ကာရံမညီေသာ ညတစ္ဝက္ကုိ
မျပည့္ေသာ လမင္းရဲ႕ အလင္းေရာင္တစ္ျခမ္းနဲ႔
ငါတုိ႔ခရီးအတူ ေလွ်ာက္လွမ္းရင္း
တိမ္တုိက္ေတြၾကား သူကြယ္ေပ်ာက္သြားေလသလားကြယ္….။
ေနေရာင္ေပ်ာက္ေသာ လမုိက္ညမွာ
အလင္းေရာင္မဲ့ လူသားတေယာက္
မီးအိမ္ကုိကုိင္စြဲရင္း မီးဇာကုန္ခမ္းလုိ႔
ခရီးေပ်ာက္ လမ္းေမွာက္ခဲ့ရျပီးကြယ္…။
ေမွာင္ရီေဝေသာ ညနက္သန္းေခါင္ယံမွာ
ေခၚသံမၾကားတစ္ခ်က္ ၾကားတစ္ခ်က္နဲ႔
အေဝးက မင္းသံစဥ္ကုိ နားစဥ္ဖုိ႔အတြက္
ငါလန္႔ႏုိးလုိ႔ စမ္းဝါးဝါးျဖစ္ခဲ့ျပီးကြယ္….။
အေမွာင္ညတစ္ညမွာ ေကာင္မေလးရယ္
မင္းဖုန္းေခၚသံေတြက ငါရင္ကုိႏိုးၾကားလုိ႔
လန္႔ႏုိးလာခုိက္ ငါနေဘးက ကြန္ျပဴတာကုိ
ဖြင့္လုိက္ျပီး ခ်စ္ျခင္းအေၾကာင္းေတြ
ေမတၱာဖြဲ႔ဆုိရင္း အတိတ္ညတစ္ျခမ္းကုန္လြန္ခဲ့ျပီးေပါ့ကြယ္….။
နာရီလက္တန္က အေမွာင္ယံကုိအုပ္စုိးလုိ႔
မနက္ျဖန္အလင္းမေရာက္ခင္ က်ေနတဲမုိးစက္ေတြကုိ
ေငးေမာေနရင္း ခ်စ္သူဆီက ျပန္တမ္းစာကုိ
ငါမ်က္ႏွာျပင္ထက္ အပ္လုိက္တာ
အခုေတာ့ အခ်စ္က အိပ္ပ်က္ညတစ္ဝက္ပါလားကြယ္…။
Comment #2
ဒီကဗ်ာေလးအတြက္ ေက်းဇူးေနာ္ အစ္ကို
Comment #5
touching into my heart deeply.
Comment #1
နာရီလက္တန္က အေမွာင္ယံကုိအုပ္စုိးလုိ႔
မနက္ျဖန္အလင္းမေရာက္ခင္ က်ေနတဲမုိးစက္ေတြကုိ
ေငးေမာေနရင္း ခ်စ္သူဆီက ျပန္တမ္းစာကုိ
ငါမ်က္ႏွာျပင္ထက္ အပ္လုိက္တာ
အခုေတာ့ အခ်စ္က အိပ္ပ်က္ညတစ္ဝက္ပါလားကြယ္…။