အိပ္မက္ျမိဳ႕ေဟာင္းကထြက္ခဲ႔တဲ႔ညေန
ဘာမွန္းမသိဘဲ
ေရးျခစ္ခဲ႔မိတယ္…စုတ္ခ်က္ျပင္းျပင္းနဲ႔ပါပဲ
နံရံတစ္ခုလုံးညစ္ပတ္ေနသလုိ…
ရင္တစ္ခုလုံးလဲစုတ္ျပတ္ေနတာ
ဒါဟာပဲ ကုိကုိယ္တုိင္ရဲ႕လြဲမွားမႈ႕
ကုိယ္ပုိင္နံပါတ္ေတြနဲ႔ေဆာက္တဲ႔ ‘ ျမိဳ႕ေဟာင္း
သူ ေပးခဲ႔တာ …
အၾကည္႔စူးစူးတစ္ခ်က္ပါပဲ.. ကုိယ္႔မွာသာ
ဟန္ေရးပ်က္…ကိန္းစဥ္ေတြ ေျပာင္းျပန္လန္
မေခ်ာ္လဲဘဲ …
ေရာေရာထုိင္ရတာလဲ မၾကာခဏပါဘဲ…
ဟုတ္တယ္
ေျပာခဲ႔ဖူးတဲ႔ ျဖစ္စဥ္တုိင္းမွာလဲ
သံေယာဇဥ္ တစြန္းတစမပါ
သူလုိကုိယ္လုိအေရာင္ထူထူေတြနဲ႔
လူမသိသူမသိ ..
အဆိပ္မိေနတာလဲ
ကုိယ္တစ္ေယာက္တည္းပဲ
ဒါပါပဲ …
အခ်စ္ဆုိတာ
ေနာက္ဆုံးေတာ႔
ပ်ဳိးခဲ႔ျပီးသား
စုိက္ခင္းဝါဝါေတြကုိ
ေက်ာ္လြန္ျဖတ္သန္း
ခုတ္ေမာင္းထြက္ခြာသြားတဲ႔
ရထားတစင္းလုိပါပဲ …
နတ္သမီး
Comment #4
ကုိေရႊၾကယ္မုိးေရ..ဆုိဒ္ကုိေရာက္ခဲ႔ပါတယ္…ဒါေပမဲ႔ ကြန္းမန္႔ေပးလုိ႔မရဘူးျဖစ္ေနတယ္ေလ..
နတ္သမီးမဖတ္ျဖစ္တဲ႔ကဗ်ာကုိ ခုေတာ႔နတ္သမီးဖတ္ျပီးသြားပါျပီရွင္.. 🙂
အရမ္းလဲေကာင္းပါတယ္ … တျခားကဗ်ာေလးေတြလဲေကာင္းပါတယ္
ကုိေရႊၾကယ္မုိးရဲ႕ဆုိဒ္ကုိလဲထပ္လာခဲ႔ပါအုံးမယ္ရွင္..
(က်ြန္မကဗ်ာေတြကုိအားေပးတဲ႔အတြက္လဲေက်းဇူးတင္ပါတယ္.. )
အားေပးၾကတဲ႔jasimne နဲ႔ လုလင္ကုိလဲေက်းဇူးတင္ပါတယ္..။
နတ္သမီး
Comment #5
အမ..ကဗ်ာေကာင္းေလးပဲဗ်။
အားေပးသြားပါတယ္
Comment #1
ရင္တစ္ခုလုံးလဲစုတ္ျပတ္ေနတာ……ေတာင္
ကဗ်ာေတြ ေကာင္းေကာင္းေရးႏုိင္ေသးလုိ႔
အားက်မိပါတယ္