နင္နဲ႔ ပတ္သတ္လို႔ ေရးခဲ့တဲ့
ကဗ်ာေတြကလည္း
အပုဒ္ေရက သက္ေစ့ျဖစ္ေနၿပီ … ။

ဆရာၾကည္ေမာင္သန္းရဲ႕
ကဗ်ာထဲမွာေတာ့ ဖတ္ဖူးတယ္ … ။   
“ ကဗ်ာေရးတယ္ဆိုတာ
ရႈံးမယ့္ျမင္းကိုေလာင္းမိသလိုပါပဲ ” တဲ့ေလ
ငါကေတာ့ ေပေပေတေတပါပဲ ။

ယံုၾကည္ရာေလ်ာက္ၾကတဲ့ လမ္းမွာ
အရႈံးကို ႀကိဳသိတာက
ခံႏိုင္ရည္ ပိုရွိတာေပါ့ … ။

လေရာင္အတြင္းမွာမွ လင္းခ်င္တဲ့နင္နဲ႔
ကိုယ့္အလင္းကိုယ္ခင္းခ်င္တဲ့ ငါ
ဘယ္လိုမွေတာ့ အေၾကာင္းမပါႏိုင္ဘူးေပါ့ေလ ။

ေကာင္မေလးေရ …
နင္ခ်စ္ဖူးတဲ့ ငါဆိုတဲ့ေကာင္က
အေမွာင္ကင္းတဲ့ ေနတစ္စင္းကိုအသက္သြင္း
ရိုးသားမႈ စည္းအတြင္းက
ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ ဖန္ဆင္းျပမယ္
ေလာကဓံႀကီး တုန္ဟီးသြားေအာင္လို႔ … ။