ဆူးႀကားမွာ သီးတဲ့ ဘူးသီးေလးလို
တိမ္ေတာင္ႀကားမွာ ပ်ံသန္းခ်င္သလို
ဘာမွ မသင္ဘူးသလို ဘာမွ မသိခဲ့သူေတြ
ဘာမွ မတတ္သလုိ ဘာမွ မဖတ္ခဲ့သူေတြ
ဧရာ၀တီေပၚမွာ မင္းမူ
ေသြးစိမ္းပူပူေတြ ပစ္ခ်
ၿမန္မာၿပည္ဟာ မ်က္ရည္က်ေနတယ္။
မၿမန္တဲ့ မမာတဲ့လူေတြဟာ
ၿမန္မာဆိုတဲ့နာမည္နဲ႔
ၿမဴးႀကြ အရူးထ
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းရဲ့ ေသြးစက္ခခဲ့တဲ့ေၿမ။
တရားေတြေဟာသေလာက္
တရားသေဘာမေပါက္တဲ့ေၿမ ။
မွိဳလိုေပါက္ေနတဲ့ တရားစခန္းႀကားက
အရက္ဘားခန္းေတြက တစ္ခုၿပီးတစ္ခု
လုယက္စိတ္ေတြ ခုိးလိုးခုလု
မင္း သိပ္ေတာ္တယ္ေၿပာႀကည့္
ႏြားေက်ာင္းသားကစၿပီး ေပ်ာ္တဲ့ေၿမ ။
အရမ္းအေၿပာေကာင္းတယ္
အမတ္ေရႊးပဲြ၀င္ပါ့လားဆုိ
ဆုိကၠားသမားလဲ မာန္ေတြတက္
ၿခံေစာင့္ဖုိ႔ထက္ ေစ်းေခြးလုပ္ခ်င္သူေတြမ်ားတဲ့ေၿမ ။
ကိုလိုနီေခတ္က သူမ်ားေတြ လာၿပီး ကြ်န္ၿပဳ
အခုေတာ့ သြားၿပီး ကြ်န္ခံ
ကြ်န္သံသရာလည္ေနတဲ့ေၿမ ။
ေလယာဥ္မလုပ္တတ္ဘူး ။
ေလယာဥ္မစီးတတ္ဘူး ။
ဂဏန္းတြက္စက္မထုတ္ဘူး ။
ဗိေႏၶာေဆးေတြ တီဗီထဲေႀကာ္ၿငာ
ကုိးရီးယားအႏုပညာကို လိုက္တု
ဘယ္လိုမွ ကုစားလုိ႔မရေတာ့တဲ့ ေၿမ ။
ေတာက္တဲ့ ဖမ္းေရာင္း
ေၿမြေပြးဖမ္းေရာင္း
သူမ်ားအသက္ေတြနဲ႔ စီးပြားေရးေကာင္းေနတဲ့ ေၿမ ။
ေဗဒင္ဆရာနဲ႔ နတ္ကေတာ္တုိ႔
ေကာင္းေကာင္းႀကီးေပ်ာ္ေနတဲ့ ေၿမ ။
၀ါႀကြားေမာက္ေမာ္
တကယ္ပဲ မေတာ္တေရာ္တဲ့ ေၿမ ။
ဒီေၿမမွာ ငါ့ကိုေမြးခဲ့တယ္။
ငါေမြးတဲ့ သကၠရာဇ္မွတ္တမ္းက
ေသြးဇာတ္လမ္းထဲက ရွစ္ဆယ့္ရွစ္တဲ့ ။