*!* အေတြးအေခၚမ်ားနဲ႕ကခုန္ျခင္း *!*

ကဲမိတ္ေဆြ.. ငါ့ကဗ်ာထဲကိုအလည္သြားႀကမယ္..

ေလာဘ နဲ႕ မာန ေတြကိုမီးရိွဳ႕ခဲ့ႀက..ၿပီးရင္အေတြးခ်င္းဆိုင္ၿပီးေလတိုက္ႀကမယ္..

နယူတန္နိယာမအေႀကာင္း ၿငင္းႀကခုန္ႀကမယ္…

အကၡရာေတြနဲ႕မီးနီျဖတ္ေမာင္းႀကမယ္…

တခ်ိဳ႕အမွန္တရားေတြကို မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ၿပီး ပါးပါးေလးမွားႀကမယ္…

ဟစ္တလာနဲ႕ဘင္လာဒင္ကညီအစ္ကိုတစ္၀မ္းပဲကြဲတယ္..

ဟုတ္ပါ့မလား ဆိုတာႀကီးကိုေခါင္းေပၚရႊက္မထားနဲ႕ “ရင္ဘတ္နာမယ္”…

ငါ့ေကာင္ေရ… မင္းလက္ထဲကပဲ သကၠရာဇ္ေတြတစ္ခုၿပီးတစ္ခုထြက္က်ေနတာ

“သြား”မနာဘူးလား…

ရွာႀက .. ငါ့ကဗ်ာထဲေရာက္တုန္း ေဆးေပးမီးယူကိုေတြ႕ေအာင္ရွာႀက…

ကိစၥေတာ့မရွိပါဘူး ေခတ္ကာလကိုက လိုေနတဲ့နံရိုးေနရာ

စတီးေခ်ာင္းအစားထိုးလို႔ရေနၿပီပဲ…

ဟိုတစ္ေလာကေတာင္ ” ကံတရား”ဆိုတဲ့ငနဲ အိမ္ေရွ႕ကျဖတ္ေလွ်ာက္သြားတာေတြ႔လိုက္တယ္..

ေလာကဓံ ကေတာ့ကေလးဆန္ဆန္ ညေနခင္းနဲ႕အခ်ိဳတည္းေနေလရဲ႕..

မိတ္ေဆြ…

တိတ္ဆိတ္မွဳ႕ကအက်ယ္ေလာင္ဆံုးအသံပဲဆိုတာလက္ခံရင္..

ေအာ္ႀကီးဟစ္က်ယ္ေတြခဏေလာက္ရပ္ေပးလို႕ရမလား..

နာရီလက္တံဟိုဘက္နည္းနည္းတိုးၿပီးယံုထိပဲ…

ပိန္ခ်ိဳင့္ေနတဲ့ ပစၥဳပၸန္ကို ဖုန္ခါၿပီးပိုးသတ္ေဆးဖ်န္းလိုက္တယ္..

ညေရ… ေစာေစာအိပ္ဟ…ေနမင္းျမင္ မွ ကမူးရူးထိုးနဲ႕ ငါ မနက္ခင္း ပါလာမလုပ္နဲ႕..

ေဟာ… ေျပာရင္းဆိုရင္း မ်က္ႏွာသစ္မထားတဲ့ႀကက္က အုန္းေမာင္း ထေခါက္ေနၿပီ..

ကဲ အားလံုးပဲ ဘိုင့္ဘိုင္.. ကိုယ့္သမိုင္းထဲကိုယ္ျပန္၀င္ႀကစို႕…။  ။

မွတ္ခ်က္ ။ ။ စိတ္ခံတြင္းေလးေတြ႕တာနဲ႕ အကၡရာေတြကိုရင္ဘတ္ေပၚ

တင္ၿပီး မီးနီျဖတ္ေမာင္းႀကည့္လိုက္တာ..

ေမာ္ဒန္အက္ေဆးေလးတစ္ပုဒ္ျဖစ္သြားတယ္ထင္ရဲ႕

သူငယ္ခ်င္းအားလံုးကိုေလးစားခ်စ္ခင္လွ်က္

                                                                                              ဒီလူ(ေတာင္တြင္းႀကီး)