ကြယ္ရာ

အျပံဳးလွလွ တစ္ပြင္႔

ေကာက္ရထားတယ္…

လ၀န္းေလးကလဲ ေႏြးလို႔

ဆံႏြယ္ေတြ ဘယ္ဘက္ ယိမ္းလိုက္မွန္းေတာင္

မေ၀ခြဲ ႏုိင္ခဲ႔ဘူး…

မ်က္၀န္းေတြေအာက္မွာလဲ

ေငးငိုင္ေနရတဲ႔ အျဖစ္..

ငါ႔ရင္ခုန္သံေတြက

ကဗ်ာဆန္ေလာက္ေအာင္

မင္းအခ်စ္ထဲ ျပိဳက်ခဲ႔ရေပါ႔..ခ်စ္သူ

ေနညိဳခ်ိန္ေတြကို ေၾကာက္လို႔

ေလကြယ္ရာက ေလ်ာက္ေနတာ

မင္းကို မခ်စ္လို႔ မဟုတ္ဘူး..

In: ကဗ်ာ Posted By: hanthuaung Date: Nov 1, 2011

Leave comment commentinfo