ကတၱရာလမ္းက
အေငြ႕တေထာင္းေထာင္းနဲ ့
ရြာရုိးကိုးေပါက္
ေလွ်ာက္သြားလို ့ေကာင္းတံုး
ေရြ႕ေျပာင္းေတာင္ရာလို
ငါ့ေျခေထာက္ပဲ
တစ္ပင္တည္းက်န္ခဲ့တယ္

သူလည္းေရတစ္ပြက္
ငါလည္းေရတစ္ပြက္ပါပဲ
အေငြ႕ပ်ံဖို ့အတြက္မ်ား
အသည္းအသန္ရုန္းကန္ေနရတယ္..လို ့
သားသတ္ရုံေရာက္မယ့္ခရီးမွ
ေရွ႕ဆံုးကထြက္ဖို ့
၀ီရိယရွိေနတာမ်ိဳး

ရထားကပန္းတိုင္ကို
ခဏခဏျဖတ္ေလွ်ာက္ျပီးေပမယ့္
သံလမ္းၾကီးကေတာ့
ဒီေနရာကလြဲရင္
ဘယ္မွမေရာက္ဘူး
လမ္းခရီးမွာေခ်ာေမြ႕ပါစ…ရထားေလးရယ္။

လက္နက္အစား
သက္ျပင္းေတြပဲခ်ၾကည့္မိတယ္
တစ္ခါခါေတာ့လည္း
အေမ့လံုခ်ည္ၾကား၀င္ပုန္းျပီး
ေလာကကိုလက္သီးပုန္းျပခ်င္တယ္။

အေတြးအေခၚကို
အသက္ရြယ္နဲ႕တိုင္းျပီး
ပယ္တဲ့စာရင္းထဲပို ့လိုက္တယ္
တကယ္ပါ….
ဘ၀ဟာ
ခ်စ္သူတစ္ေယာက္ဆိုရင္ေတာင္
စိတ္ေကာက္ခံရတဲ့အခ်ိန္ကမ်ားတယ္။

အခုတေလာ
ထြက္သက္နဲ ့၀င္သက္ၾကားမွာ
အခ်ိန္ေတြေပ်ာက္ေပ်ာက္ေနတယ္
ေနာက္ဆံုးညေနက
ငါ့လိပ္ျပာကို
ငွားသြားတာ
ဘယ္သူလဲ………………။

ဒီအရပ္နဲ ့ဒီဇာတ္မို ့
ၾကိဳးျပတ္တာက
အေၾကာင္းမဟုတ္ပါဘူး
ေသတၱာကိုဖြင့္ၾကည့္မိသူပဲ
အျပစ္ရွိတယ္

ေလတိုးသံလည္းမဟုတ္ဘူး
သစ္ရြက္လည္းမလႈပ္ဘူး
ကံၾကမၼာမဟုတ္သလို
လူေျပာမ်ားတဲ့
ေသာၾကာညဒ႑ာရီလည္းမဟုတ္ဘူး
ဘယ္သူခူးခူး
မခူးခူး………….
ကိုယ့္ေခၚသံကိုယ္ျပန္ထူးေနတဲ့အျဖစ္ကို
ဘယ္သူ ့ကိုမွအေၾကာင္းမၾကားျဖစ္ဘူး။

                                                         terry (1.11.2011)6:00am
                                                  [email protected]