ငါမငိုပါဘူး….

မ်က္၇ည္က်ရံဳေလးက်မိတာပါ…

ရဴးသြပ္သြားေလာက္ေအာင္မ်က္၇ည္က်မိရံဳေလးပါ…

လူေတြကေျပာၾကတယ္…

ငါေျပာငး္လဲသြားတယ္တဲ့…

တကယ္ေတာ့ငါကေျပာင္းလဲျခင္းကို၇ွာေဖြခဲ့တာမဟုတ္ပါဘူး…

ေျပာငး္လဲျခင္းေတြကင့ါဆီေ၇ာက္လာခဲ့တာပါ….

နွင္းေတြေ၀ေနတဲ့ညေနခင္းတခုမွာ

နင္တိတ္တဆိတ္ထြက္ခြာသြားတယ္

မျပီးပ်က္ေသးတဲ့င့ါအိမ္မက္ေတြကို

နင္တေစ့တေစာင္းေတာင္လွည့္မၾကည့္သြားဘူး

ျပန္မဆံဳေတြ ့ႏိုင္ေတာ့ဘူးဆုိရင္လညး္

ကံၾကမၼာ၇ယ္…လိုက္ကာခ်လုိက္ပါေတာ့

ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြနဲ့ျဖတ္သန္းရတာ

နွလံဳးသားေတြလညး္ေမာပန္းလွပါျပီ

မေတြးေတာ့ပါဘူးလုိ့ေတြးလုိက္တုိင္း

ဆို့နစ္လာတဲ့၇င္ဘတ္ကအခါခါငိုတယ္

ငါ…ေနမွေကာင္းရဲ့လား??

ငါ..ထမင္းမွန္မွန္စားရဲ့လား??

ငါ..ေစာေစာအိပ္ရဲ့လား??

ငါ..တေ၇းႏိုးေယာင္ျပီးငိုေနမလား??

ငါ..အ၇င္လုိပဲအားငယ္ေနတုန္းလား??

နင္ဘယ္ေတာ့မွေတြးေပးေတာ့မွာမဟုတ္ပါဘူး….

င့ါဘက္ကေတာ့…….

နင္ထာ၀ရေပ်ာ္၇ႊင္ႏိုင္ဖုိ့ဆုေတာင္းေနမိတုန္းပဲ….

ဆည္းဆာ