ႏွလုံးသားနက္နက္ရႈိင္းရႈိင္း ရင္တြင္းတစ္ေနရာမွာ
ငါကုိယ္တုိင္စုိက္မိတဲ့ သဘာဝအခ်စ္သစ္ပင္ရွိခဲ့တယ္
ငါ့ရင္ခြင္သဘာဝသစ္ပင္ထဲ မင္းရဲ႕ေမတၱာေရစင္တစ္ခြက္က
ဝင္ေရာက္လာလုိ႔ လန္းဆန္းေသာ
ေမတၱာအကုိင္းအခတ္ေတြ ေဝဆာခဲ့တယ္…။

အေရာင္ရင့္ရင့္ ေန႔သစ္တစ္ခုေရာက္လာေတာ့
ငါ့ႏွလုံးသားသစ္ပင္ထဲ ေရာင္စုံသစ္သီးမ်ား
ကာလာအစုံသီးၾကလုိ႔ ခူးခ်င္သူလည္း ရွိခဲ့တယ္
ဒါေပမဲ့ ငါကုိယ္တုိင္စုိက္ပ်ဳိးခဲ့တဲ့ ေမတၱာသစ္ပင္မွာ
အခ်စ္သစ္ရြက္ သစ္သီးေတြ ေဝဆာခဲ့တာ
သစ္သီးခူးယူသူ ခ်စ္သူအသိပါ………။

ရာသီေတြ ႏွစ္ေတြ ကူးေျပာင္းလုိ႔
ရြက္ေရာရြက္ဝါေတြ စကၠန္႔မျခား
နာရီလက္တန္႔ၾကားမွာ ေၾကြက်ေျမခလုိ႔
အခုဆုိ အလြမ္းေတြသင့္ေနျပီေပါ့ေလ…။

အကုိင္းအခတ္ေတြ ရြက္ေျခာက္ေတြေဝ
အလြမ္းေတြသင့္ျပီးမုိ႔ ခူးသူရယ္ ေျပးပစ္
ေမတၱာေရစင္လည္း မဲ့ခဲတဲ့
ငါ့ႏွလုံးသားေရေသာက္ျမစ္လည္း ျပတ္ေတာက္နီးလုျပီး
ကံၾကမၼာလွည့္ေျပာင္းလုိ႔ ငါ့ႏွလုံးသားပင္ယံထက္မွာ
သဘာဝေရစင္မ်ား အဆုံးစမဲ့ ေကာင္းကင္ယံက
သြန္းေလာင္းေပးဆပ္ ငါ့ႏွလုံးသားသစ္ပင္ေလး
တဖန္လန္႔ႏုိးလုိ႔ အခ်စ္သီးေတြလည္းရခဲ့ျပီ…။

ခ်စ္တက္ရင္လည္း ခူးယူလွည့္ပါ
မုန္းတက္ရင္လည္း ခူးေခၽြလွည့္ပါ
ခ်စ္မုန္းမခြဲ ေမတၱာေပးလွည့္သူမွာ
အလြမ္းသင့္တာေတာ့ ခူးသူသိမွာပါ
က်န္ရစ္သူေတာ့ ဒဏ္ရာေတြအျပည့္နဲ႔
အထီးက်န္ရင္း ေဆြးေျမးခဲ့တာ ရာသီတုိင္းေပါ့..။

တကၠသုိလ္ျမတ္မင္း