မဆံုႏိုင္ေသာ လက္ေတြဟာ

ေ၀းကြာျခင္း သေကၤတေတြ

ဆုပ္ကိုင္လို႔ ေက်ာခိုင္းလွည့္ထြက္

စြန္႔ခြာခဲ့ၾကေပမယ့္ ေျခရာတို႔က

ေနာက္ျပန္လွည့္ခ်င္ၾကတယ္

ေ၀ဒနာေတြက ေသြးျပန္ဆို႔ခ်င္ၾကတယ္

ဒါေပမယ့္….

အခ်စ္မ႐ွိတဲ့ ဦးေႏွာက္တစ္စံုရဲ႕

ဆင္ျခင္တံုတရားေအာက္မွာ

မ်က္လံုးခ်င္းျပန္ဆံုဖို႔ ေခါင္းတစ္ခ်က္ပင္

ငဲ့ခြင့္ တို႔ မႀကံဳႏိုင္ေတာ့ဘူး

အရာရာဟာ တားဆီးခ်ဳပ္ေႏွာင္မႈေတြနဲ႔

တို႔ႏွစ္ဦးၾကားမွာ မြန္းၾကပ္လို႔ေနခဲ့ေပါ့

ဒီလိုနဲ႔…..

အျပစ္မဲ့ ႏွလံုးသားတစ္စံုကို

စေတးလိုက္ရေတာ့မယ္

ဘယ္သူက ပစ္ခြာခဲ့တာလဲ

ေ၀ခြဲမရ ေၾကကြဲၾကရတယ္

ေနာက္ဆံုးဆိုတဲ့ အခ်ိန္ေလးမွာေတာင္

ႏႈတ္ခြန္းမဆိုပဲ အၾကည့္ခ်င္းဆံုကာ

ႏွလံုးသားခ်င္း နားလည္စြာ

လမ္းခြဲႏိုင္ခဲ့ၾကတာပဲ

ဒါနဲ႔ေတာင္ ေ၀းၾကရတယ္

ႏွစ္ဦးသား ေက်ာခိုင္းမွ

မ်က္ရည္စို႔ရတယ္

ႏွလံုသားတစ္ခုဆီမွ ငို႐ိူက္သံသဲ့သဲ့

ကိုယ္စီၾကားရေပမယ့္ ကိုယ္စီမာနေတြနဲ႔

ဘယ္သူက ျပန္လို႔ေခၚမလဲ

အတၱကိုယ္စီနဲ႔ ေနာက္ကိုျပန္မလွည့္ၾကဘူး

နာက်င္စြာ ေ႐ွ႕ဆက္လို႔

ဦးတည္ရာေတြ လြဲ

ေၾသာ္… ခြဲခြာခ်ိန္ရယ္။    ။