စူးရွရွ အိပ္မက္ အပုိဒ္ခြဲမ်ား
အလြမ္းေတြ ဆင္ဆာျဖတ္ထားခ်င္တယ္
အိတ္ ထဲက ကြမ္းတစ္ရာ ထုတ္စားလိုက္တယ္
အနာဂါတ္ ေတြ ခ်င္းခ်င္း နီသြားတယ္  ၊၊                ၊၊

အိပ္မက္အပုိဒ္ခြဲ (၁)

ငါ ဟာ ေရတံခြန္ တစ္ခု
အလြမ္းေတြ အျမဲတမ္း အန္ခ်တယ္
ေနာက္ျပီး . . . ငါဟာ
နွလံုးခုန္သံ နဲ ့ေမာင္းနွင္ရတဲ့ စက္ရုပ္တစ္ေကာင္
ငါ့မွာ အကၡရာ ေတြ သီထားတဲ့
မ်က္ရည္ ေတြနဲ ့ကဗ်ာ အေၾကာင္း
ဒ႑ာရီ ေတြ ရွိတယ္
ခ်စ္ျခင္းအားျဖင့္ ေမာင္းကေလးကုိ လႊတ္လိုက္တယ္
အဲဒီ ေသနတ္ ေျပာင္း၀က စကားသံ ေတြ တီးတုိး ထြက္က်လာတယ္
“ ငါ့ ကုိ မုန္း လိုက္ ပါ ေတာ့ ”
ဒါဟာ အိပ္မက္ ျဖစ္ျပီး
အိပ္မက္ ထဲမွာသာ ခ်န္ထားခဲ့ရမဲ့
အိပ္မက္ အပုိဒ္ခြဲ တစ္ခုသာ ၊၊               ၊၊

အိပ္မက္အပုိဒ္ခြဲ (၂)

ေစတန္ မွာလဲ နွလံုးသားနဲ ့
ဒါေပမဲ့ သူက ျမတ္နုိးသမွဳ နဲ ့
နွလံုးသား ေတြကုိ သတ္တယ္
ဟုတ္တယ္ . . . က်ဳပ္က ေစတန္ တစ္ေယာက္ပဲ !!
တစ္ခ်ိန္တုန္းက အိပ္မက္ေတြ ေတာေျခာက္ခံရတယ္
ငါ ျပန္ေျပးလာခဲ့တယ္
သူမ ကေတာ့ အဲဒီေနရာမွာ အဲဒီအတုိင္း ရပ္ေနလ်က္ ၊၊            ၊၊

အိပ္မက္အပုိဒ္ခြဲ (၃)

ေသြးနံ ့ေတြ လွိဳင္တဲ့ ငါ့စကားသံ
အနိဌာရံု ေတြပဲ မ်ားတယ္
ငါ့ကို လူတစ္ေယာက္လုိ့ မျမင္ဘဲ
တျခား ရွဳေထာင့္က ၾကည့္ၾကည့္ပါ
ငါဟာ  ရက္စက္ျပတယ္
         ေျခာက္လွန္ ့ျပတယ္
         ရယ္ေမာျပတယ္
နင္ဟာ ဒီအခ်ိန္ထိ ငါ့ကုိ
         ၾကင္နာျပတုန္း
         ထိတ္လန္ ့ျပတုန္း
         ငိုေၾကြးျပတုန္း
ငါ့ မ်က္စိေရွ ့က လွဳပ္ရွားေနတဲ့ ခ်ိန္သီးေလး ရပ္တန္ ့သြားတယ္
ငါ့ ဦးေနွာက္က ေလာင္စာ မထည့္ဘဲ ျပန္ အသက္၀င္လာတယ္
အဲဒီေနာက္မွာေတာ့ . .  ငါ့ခရီးသစ္တစ္ခုအတြက္
နွလံုးသားကုိ ေသေသသပ္သပ္ ျပင္ဆင္ေနတယ္
သူမ ရဲ ့ေမးခြန္းက နွလံုးသားမွာ လွိဳင္ေနေအာင္ က်န္ေနခဲ့တယ္
ဘယ္ကုိ သြားမလုိ ့လဲ  တဲ့
(နင္ နဲ ့ဆန္ ့က်င္တဲ့ အရပ္ ) 
ငါ့ ကုိယ္ငါ ေျဖခဲ့တယ္
နွလံုးသားဟာ ေကာ္မာ ဆန္ဆန္  ရပ္တန္ ့သြားျပီ ၊၊                ၊၊

အိပ္မက္အပုိဒ္ခြဲ (၄)

သူမ က ငါ့လက္ကုိ တင္းၾကပ္ေနေအာင္ ဆုပ္ကုိင္ထားတယ္
ငါကလဲ မသိမသာ ဖယ္လြတ္ေနတယ္
ရင္၀မွာ စကားလံုးေတြ မီးေတာက္ဆန္ဆန္ ပူတယ္
စကားလံုးေတြ ပေရာဂ မပါဘဲ တစ္ေနတယ္
မ်က္ရည္တုိ ့အတားအဆီး မရွိ ဒလေဟာ ထုိးက်လာတယ္
သူမ ကို ေက်ာခုိင္းလိုက္တယ္
ေနာက္ေက်ာမွာ အေတြ ့အထိတစ္ခု
တာ၀တိ ံသာ ဆန္ဆန္ ေအးတယ္
ငါ့ shirt အကၤ ်ီ ေလးမွာ သူမ မ်က္ရည္ေတြ ဖိတ္က်သြားတယ္
ငါ့ စိတ္ေတြ ေခြယုိင္လဲခ်လိုက္ျပီ
“ . . . . . . . ”
ျပီးေတာ့ သူမ ေက်ာခုိင္းသြားတယ္
ငါ့ ဒုိင္ယာရီ ေနာက္တစ္မ်က္နွာစာ ေဟာင္းသြားတယ္ ၊၊                     ၊၊

အိပ္မက္အပုိဒ္ခြဲ (၅)

ေက်ာင္းေတာ္ၾကီး အရိပ္ 
အရင္လို အေဆြးဇာတ္မခင္းတတ္ေတာ့ဘူး
ငါ့ မ်က္ရည္နဲ ့ငါ လမ္းခင္းေလ်ွာက္ရတာေတာ့ ဆုိးတယ္
ကန္တင္း မွာ ထုိင္ေနရတာထက္ စာရင္
လယ္ကြင္းေတြ ေငးရတာ ပုိနွစ္သက္လာတယ္
ငါဟာ နင့္အတြက္ ေျမဆီလႊာ တစ္ခ်ပ္ျဖစ္ခဲ့ေပမဲ့
ပန္းပင္ ကုိ ညိဳးႏြမ္းေစခဲ့တာ ဆုိးတယ္
ေၾသာ္ . .  သူလဲ ဥယ်ာဥ္သစ္နဲ ့ရနံ ့သစ္ေတြၾကား
ျပန္လည္ ပြင့္အာ ေနပါျပီ
အဲဒီေန ့က ငါ့စကားလံုးေတြ ငါျပန္ရုိက္သြင္းခဲ့တယ္
ေနာက္ျပီး ငါ အူလွိဳက္ သဲလွိဳက္ ရယ္ေမာခဲ့တယ္
မ်က္ႏွာျပင္က ရႊဲနစ္လို ့ ၊၊               ၊၊

အိပ္မက္အပုိဒ္ခြဲ (၆)

အာေတြ ေျခာက္တယ္
ေရေတြ ဆာတယ္
နင့္ ျပကၡဒိန္က င့ါကုိ ဒိတ္တတ္လိုက္တယ္
“ ျပသဒါး ” တဲ့
ငါ့ လမင္းက မ်က္နွာ၀ွက္သြားတယ္
ငါ အခ်ိန္ယႏၱရားမသံုးဘဲ အတိတ္ကုိ ခရီးသြားတယ္
“ ေမာင္ ” တဲ့     
တစ္ခါက အေခၚအေ၀ၚ တစ္လံုး
အဲဒီ စကားလံုးမွာ သူမ အခ်စ္ေတြ တန္ဆာဆင္ထားတယ္
ငါ ပစၥဳပၸန္ ထဲက ေျပးခုန္ျပီး ထြက္လိုက္တယ္
ငါ့ ဒုိင္ယာရီ ကုိ ျပန္လွန္ဖတ္လိုက္တယ္
နင္ ငါ့ကို ပန္းသီး အပုပ္ တစ္လံုး ေကြ်းသြားတယ္
“ . . . . . . ”
မ်က္လံုးေတြ ရုတ္တရက္ ပြင့္လာတယ္
နဖူးမွာ ေခြ်းစ ေတြ နဲ ့
နွလံုးသားမွာ နင့္ေျခရာေတြ ထင္ခဲ့တယ္
ငါ ခပ္တုိးတုိး ညည္းလုိက္တယ္
“ အုိ … အိပ္မက္ အပုိဒ္ခြဲ (၆) ”  ၊၊            ၊၊

အိပ္မက္အပုိဒ္ခြဲ (၇)

ငါ့ကို ဗီးနပ္စ္ က ေတာင္ပံ တစ္စံု ငွားခဲ့တယ္
အဲဒီ ေတာင္ပံ ကုိ တပ္ျပီး
ငါ နင့္ရင္ထဲ ပ်ံသန္းၾကည့္တယ္
အုိ . . . စင္စစ္ အုိေအစစ္ တစ္ခု ဆိတ္ျငိမ္ရာ အရပ္
ေနာက္ျပီး . . 
င့ါအတြက္ ခ်စ္ျခင္းေတြ
ငါ့အတြက္ ကဗ်ာေတြ
ငါ့အတြက္ သီခ်င္းေတြ
ငါ့အတြက္ . . .
ငါ့အတြက္ . . .
ငါ့အတြက္ . . .
ငါ့ မ်က္လံုးေတြ မွိတ္ ျပီး
ငါ့ ရင္ထဲ ငါ ပ်ံသန္းၾကည့္တယ္
ပူေလာင္တယ္ . .  ဧကန္ ငရဲ တစ္ခု
သူမ အတြက္ မီးေတာက္ေတြ
သူမ အတြက္ ၀မ္းနည္းျခင္းေတြ
သူမ အတြက္ မ်က္ရည္စက္ေတြ
ငါ . . .  ငါ . . .  အသက္ရွဳေတြ ၾကပ္လာတယ္
ေတာင္ပံကို လဲ ဗီးနပ္စ္ ကုိ ျပန္ေပးအပ္ခဲ့ျပီးျပီ
အိပ္မက္ေတြ ပ်ံသန္းရာက ျပဳတ္က်လာတယ္
ဟုတ္တယ္ . .  အမွန္ပဲ ျပဳတ္က်လာတယ္
ဒဏ္ရာေတြနဲ ့ ၊၊                  ၊၊

အိပ္မက္အပုိဒ္ခြဲ (၈)

ငါ အတိတ္ကုိ တံခါး ေခါက္လိုက္တယ္
သူတုိ ့ငါ့ကို နွင္လြတ္ၾကတယ္
ငါ ပစၥဳပၸန္ မွာ ေခြ်းသိပ္တယ္
သူတုိ ့ငါ့ကုိ ငိုေၾကြးေစျပန္တယ္
ထပ္ျပီး ငါ အနာဂါတ္ ကုိ ေျခဆန္ ့တယ္
သူတုိ ့ငါ့ကို ရယ္ေမာၾကျပန္တယ္
ငါ သတိကုိ စြဲကပ္လိုက္တယ္
တကယ္တမ္းေတာ့ ငါဟာ
ကမၻာ့အနက္ရွိဳင္းဆံုးတြင္းနက္ၾကီး (Black Hole)
ထဲမွာ ပိတ္မိေနခဲ့တာ
မြန္းၾကပ္တယ္ 
ေျပာခ်င္ေနတဲ့ စကားလံုးေတြ က
ရင္ခုန္သံေတြကို တတိတိ နဲ ့ရပ္တန္းေစတယ္
ငါ့စကားသံေတြ အဲဒီ တြင္းနက္ထဲမွာ ပဲ့ တင္ ထပ္ ေန တယ္
(ဘယ္သူမွ မၾကားမွန္းသိေပမဲ့)
ငါ နင့္ ကုိ တကယ္ ခ်စ္ခဲ့တာ
ငါ နင့္ကို တကယ္ခ်စ္ခဲ့တာ
ငါနင့္ကုိ တကယ္ ခ်စ္ခဲ့တာ
ငါ နင့္ကုိ
ငါ . . . . . . . . ၊၊               ၊၊
       
စင္စစ္ အိပ္မက္

ပစၥဳပၸန္ ျမွားခ်က္ေတြ
အနာဂါတ္ကုိ ဦးတည္ေနၾကတယ္
လူေတြလဲ လိုက္ပါ ေျပးေနၾကျပီ
အရိပ္ေတြလဲ ျပန္ထင္လာျပီ
အရင္လိုပဲ ကင္းတဲ ေတြဆီက
အခ်က္ေပး ေခါင္းေလာင္းသံေတြ ျပန္ျမည္လာျပီ
နာရီေတြလဲ အေရွ ့ဘက္ကုိ ဦးတည္ေနျပီ
လူတစ္ေယာက္ေတာ့ ရွိတယ္
သူဟာ နွလံုးသား မဲ့ ရင္ခြင္ အခြံ ၾကီးကို ထမ္းျပီး
အဲဒီ လားရာ ေတြနဲ ့ဆန္ ့က်င္
အတိတ္ဆီကုိ တေရြ ့ေရြ ့ေလ်ွာက္ေနတယ္
သူဟာ ကဗ်ာေတြကုိ သူ ့မ်က္ရည္ေတြ ေရာင္းတယ္
သူ ့ကမၻာမွာ သူဟာ အိပ္မက္မ်ွားသူ အေၾကာင္း ကဗ်ာေရးတယ္
“ မ်က္ရည္ တစ္စက္က်သြားတယ္ ”
ပရိသတ္ လက္ခုပ္သံ ေတြ တိတ္သြားတယ္
မီးေတြ ေမွာင္သြားတယ္
နာရီေတြ ရပ္သြားတယ္
သူ ့အတြက္ အရာရာဟာ အရင္အတုိင္း  . . .
အစ က ျပန္ “ေသ” သြားၾကတယ္ ၊၊             ၊၊

လမင္းေဇာ္
[email protected]