Comment #1

ေကာင္းတယ္ ခံစားခ်က္ ျပင္းတယ္…ခံစားခ်က္နဲ ့ေရးထားေတာ့ ဖတ္လို ့ေကာင္းတယ္ ..ကိုၾကီး
တည္ျငိမ္ျခင္းကို သူ… ယူေဆာင္လာေလသလား
နွစ္သက္စရာ နွႈတ္ခမ္းသားေတြက အျပဳံးကို ဖြင့္ဟေစတယ္
အသိတစ္ခ်ဳိ႕နွင့္ အိေျႏၵၾကီးၾကီး သူ ေနေနျပီးလား
ဟန္ေဆာင္ျခင္းကို ခံစားတတ္ေအာင္ သင္တတ္ခဲ့ျပီး
မိုးေတြ ျပိဳက်မွာ မေၾကာက္ဘူး
မိုးမျမင္ေလမျမင္ သူ.. ျဖတ္သန္းခဲ့တယ္
ေအးခ်မ္းတဲ့ သူ႕ဘ၀ေလးမွာ အလင္းေတြဟာ မီးစာပါ
မီးစာေတြ အရည္ေပ်ာ္ကြယ္ေပ်ာက္ရင္ေတာင္
သူမွာ နွစ္သိမ့္တတ္တဲ့ အနမ္းေတြ ရွိတယ္
ရင္ထဲမွာ ပူပန္စရာရမရွိဘူး…
မင္း… မငိုနဲ႕ သူ႕အျပဳံးေတြ လွတယ္
မင္း… ၀မ္းနည္းေနမနဲ႕.. သူ႕ဘ၀ေလးက လွတယ္
ပန္းခင္းေလးထဲမွာ သူ…. လွေနတယ္
နံနက္ခင္းေတြက သူ႕ပိုင္ဆိုင္ျခင္းေတြပဲ
ေမတၱာတရားေတြနွင့္ ျဖန္႕က်က္ထားတဲ့ လင္းအာရုဏ္ဦးဟာ
သူအတြက္ အေဖာ္လုပ္ေပးေနၾကပါ….
မင္းတို႕ … မင္းတို႕ မရွိတဲ့ ေနရာေ၀းမွာ…
သူ…. ေပ်ာ္ရႊင္မႈကို အာရုံခံစားတတ္ေနျပီး
တစ္ပါးသူကို ေရာင္းစားမခံခ်င္ဘူး..
သူကိုယ္တိုင္ တိတ္တဆိတ္ သူ႕သခင္ဆီ သြားေနေခ်ျပီး
ျငိမ္းခ်မ္းျခင္းကို… ဖန္ဆင္းစရာမလို
သူကိုယ္တိုင္… ရွာေဖြတတ္ေနျပီး..

မင္း …. မငိုနဲ႕ေနာ္… သူ ျပဳံးတတ္ေနျပီး…။ ။အစကေန အဆံုးထိၾကိဳက္တယ္။

By: thuya at Nov 18, 2011