Comment #1

စိတ္ကူးနွင့္ ရူးေနတဲ့ ကမာၻ
ေခၽြးက ပိုက္ပိုက္( ပိုက္ဆံ) …
ပိုက္ပိုက္က ယိုေပါက္ ျဖစ္သြားတာ မနွေျမာဘူး
ငဖယ္နွင့္ ငေတ အသာေန
ဆန္ေပးလို႕ ဆီယူ ေက်းဇူးေတာ္က ၾကီးျပန္ေသး
ေနာက္တစ္ခါမွာ ငါ သူတုိ႕ကို ေဗြမယူပါဘူး
ေျပာလိုက္မယ္ေလ….
…
ကၽြန္ေတာ္က သိပ္မမွီေသးတာျဖစ္မယ္..ဒီနားေလးပဲ ေသခ်ာနားလည္တယ္…
ဒီနားေလးပဲ ႏွစ္သက္လို႕ အားေပးသြားပါတယ္

By: အသဲကြဲမိုး at Nov 21, 2011

Comment #3

သို႕…
အသဲကြဲမိုး…. ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕ ကဗ်ာရည္ရြက္ခ်က္ကို ရွင္းျပပါရေစ…
သူေဌးျဖစ္တဲ့ အသိုင္းအ၀ိုင္းမွာ တစ္ဦး က မ်ဳိးရုိးစဥ္လာ… တစ္ဦးက ေအာက္ေျခကေန တက္လာတဲ့ တစ္ဦး ေပါ႕
တစ္ခ်ဳိ႕သူေဌးေတြက ဘုရားတရား.. တစ္ခ်ဳိ႕က ဇိမ္ခံပစၥည္း၊ အေဆာင္အေယာင္၊။ အေပ်ာ္အပါး.. တပ္မက္ၾကတယ္
တစ္ခ်ဳိ႕ဘ၀ကို လြတ္လပ္ေပါ့ပါး အမ်ားသူငါလို ေနၾကတယ္…
တစ္ခ်ဳိ႕က သူတုိရဲ႕ အသက္အုိးအိမ္စည္စိမ္ကို ေၾကာင့္ၾကတယ္… ျပန္မဆင္းရဲခ်င္ၾကဘူး..
တစ္ခ်ဳိ႕က မိမိရဲ႕ ၀န္ထမ္းတပည့္သားခ်င္းေတြကို ကူညီၾကတယ္
တစ္ခ်ဳိ႕က တစ္က်ပ္ကေန နွစ္က်ပ္ခြာၾကတယ္
တစ္ခ်ဳိ႕က တစ္ပါးသူရဲ႕ ကုန္းေခ်ာ ကပ္ပါး အစားေန အေနေခ်ာင္လိုသူေတြရဲ ႕ စကားေတြကို ယုံတမ္းၾကတယ္
တစ္ခ်ဳိ႕က ေလ့လာဆန္းစစ္ၾကတယ္… သူတပါးကို အထင္နွင့္ အျမင္ မလြဲေစခ်င္ဘူး..
အရွိန္အ၀ါဆိုတာ အထင္ၾကီးစရာမဟုတ္လား…. ငါ သိ ငါ တတ္ စိတ္ေတြ ၾကီးစိုးတာ မဆန္းပါဘူးေလ..

ကဲ… အသဲကြဲမိုးေရ … ဒီေလာက္ဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕ ဘက္မလိုက္ မွ်တစြာ ေရးဖြဲထားတဲ့ ကဗ်ာေလးကို အျပည့္အ၀ ခံစားလို႕ရပါျပီး… အသဲကြဲမိုးရဲ႕ အနားမွာ လာေရာက္ျပီး ရွင္းျပေနသလို ခံစားရရင္ ကၽြန္ေတာ္ စာေရးရက်ိဳးနပ္ပါျပီး…

By: Nayihtet at Nov 21, 2011