နႈတ္ဆက္ၾကတာအေကာင္းဆံုးပါကြယ္
အေ၀းၾကီးမဟုတ္ခဲ့ေပမယ့္ နီးနီးစပ္စပ္
ျခားနားသြားၾကရဲ့မဟုတ္လား…
သိပ္ျပီးဆိုးဆိုးရြားရြားမဟုတ္ခဲ့ေတာင္
ကမၻာတစ္ခုစာေလာက္ျပိဳပ်က္ၾကရရဲ့

နီလင္းေတာက္ရွတဲ့ဘ၀မ်ား
ခုေတာ့ လြင့္ေမ်ာၾကရျပီထင္ရဲ့
စိတ္လြတ္ကိုယ္လြတ္ေပ်ာ္ေနေပါ့ကြယ္
နင္က…ေက်ာခိုင္းသြားသူ
ငါက…လွည့္ျပန္ခဲ့ရသူ
ေျခလွမ္းျခင္းေတာ့ ဘယ္တူပါ့မလဲ
လွည့္ျပန္ခဲ့ရေပမယ့္ လက္ျပခဲ့ပါရဲ့ကြယ္

ကိုးတန္းနွစ္ခါက် လူတစ္ေယာက္ထံ
ဘ၀ကိုပံုအပ္လိုက္တဲ့ တိတ္တခိုးခ်စ္သူအတြက္
ဒုတိယနွစ္ေက်ာင္းသားက ေၾကကြဲရမယ္တဲ့လား…
ေတာ္ေလာက္ပါျပီကြယ္…
အရာရာဟာ သတင္းဆိုးေတြယူလာတဲ့
ေဆာင္းဦးေပါက္တနၤလာေန ့မွာ ျပီးသြားပါျပီ

ေကာင္းကင္လိုလည္းမိုးေပးဖူးတယ္
ေျမျပင္လိုလည္း လမ္းခင္းေပးဖူးတယ္
ခုေတာ့…ျမစ္တစ္စင္းလိုစီးဆင္းသြားပါရေစ
ကိုနရီထက္ရဲ့စာသား…သိပ္ရြတ္ျဖစ္တယ္
“နင့္ရဲ့မနက္ျဖန္သူ ့လက္ထဲလား”
“နင့္ရဲ့မနက္ျဖန္သူ ့လက္ထဲလား”
“နင့္ရဲ့မနက္ျဖန္သူ ့လက္ထဲလား”
ခုေတာ့…
ျပီးသြားပါျပီကြယ္

အဲ့ေနာက္ေတာ့
ငါ့ g-talk ေပၚမွာ
” Why not? ” ဆိုတဲ့စာတန္း
အျမဲတမ္းရွိေနလိမ့္မယ္…
www.poemyae.blogspot.com မွာ
စြန္ ့လႊတ္ရသူတို ့ရဲ့ကဗ်ာေတြကို ရွာျပီးတင္မယ္
နင္ျဖစ္နိုင္ရင္ ၀င္မၾကည့္ပါနဲ ့
comments ေတြ၀င္မေရးပါနဲ ့
c.box ကိုလည္းငါ မတပ္ေတာ့ပါဘူး

သြားပါေတာ့ ကေလးရယ္
လူေတေလ ကဗ်ာဆရာတစ္ေယာက္ကို
ငဲ့မေနပါနဲ ့ေတာ့
အေရွ ့မွာနင့္ကို၀ါးျမိဳဖို ့ နတ္ဆိုးက
ေစာင့္ေနေရာ့ျပီ
အရာရာသတိရွိပါေစကြယ္
နႈတ္..ဆက္..ပါ..တယ္
                      ေရႊၾကယ္မိုး