ေရႊငါးေလးနဲ႕ေ၀းေ၀းကေန႔စြဲေတြ
နားလည္ေပမယ့္လဲ နားလည္မႈမေပးႏိုင္ေတာ့ဘူး
ဘာမွျဖစ္မလာခဲ့ရင္လည္း ဘာမွျဖစ္မေနခ်င္ေတာ့ဘူး
လက္တစ္ဖက္တည္ ဆုပ္ကိုင္ထားရင္ မၿမဲမွာစိုးလို႔
လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႕ ပိုက္ေထြးမိေတာ့လဲ ေလွ်ာထြက္တယ္
သူကို ကၽြန္ေတာ္ တစ္ေယာက္တည္း ျမတ္ႏိုးေနခ်င္လို
ကန္ေလးထဲမွာ သူတစ္ေယာက္တည္း ထားၿပီ အလွၾကည့္ၾကည္ႏူးခဲ့မိတာပါ
ေန႔စဥ္ ေရလဲတယ္ ေန႔စဥ္အစာေကၽြးတယ္
ကၽြန္ေတာ္ ႐ွဴ႐ႈိက္မယ့္ ေအာက္ဆီဂ်င္ သူကိုေပးခဲ့တယ္
ပင္လယ္ႀကီးဆီက လာခဲ့သူမို႔ ေရႊငါးေလးက ပင္လယ္ႀကီးဆီျပန္ခ်င္တယ္
ကၽြန္ေတာ္ေကၽြးတဲ့ အစာေတြရဲ႕ေနာက္ကြယ္မွာ
သူ႔ ဘ၀ကို လုပ္ႀကံမယ့္ ခ်ိတ္ေတြမရွိခဲ့တာ ေရႊငါးေလးသိႏိုင္ပါ့မလား
ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ အလွၾကည့္လိုမႈသက္သက္ အတၱတစ္ခုတည္းမွာ
သူ႔ျဖဴစင္မႈကို ဖ်က္လိုဖ်က္ဆီးလုပ္ခ်င္တဲ့ ရမၼက္စိတ္ေတြ မပါ၀င္ခဲ့ဘူးလို႔ေျပာရင္
ေရႊငါးေလး ဟားတုိက္ရယ္ေမာေနမွာလား
ေရႊငါးေလးရဲ႕ ဘ၀ဟာ ကၽြန္ေတာ့္ရင္ခြင္မွာ လက္ပမ္းက်ခဲ့တယ္
ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ဘ၀ဟာ ေရႊငါးေလးရဲ႕အေ၀းမွာ ေရတိမ္နစ္ခဲ့တယ္
ေရႊငါးေလးက အစာနဲ႕ဖုံးကြယ္ထားတဲ့လွည့္ဖ်ားမႈေတြရွိရာ
ပင္လယ္ျပင္ႀကီးဆီ ထြက္ခြာသြားခ်ိန္
ကၽြန္ေတာ့္မွာ ေရႊငါးေလးကို တမ္းတစိတ္ေတြ အန္ဖတ္ဆို႔ေနတယ္
ကိုသွ်ား
Comment #2
mike de kwar.
lone wa heart hti de
kyike de,
Comment #3
excellent,,,,
excellent….
u’ll get what u give,,
i believe.
Comment #4
ဒီကဗ်ာကေတာ႔ တကယ္အမွတ္တရပဲ . . 😉
Comment #1
ပင္လယ္ႀကီးဆီက လာခဲ့သူမို႔ ေရႊငါးေလးက ပင္လယ္ႀကီးဆီျပန္ခ်င္တယ္
ကၽြန္ေတာ္ေကၽြးတဲ့ အစာေတြရဲ႕ေနာက္ကြယ္မွာ
သူ႔ ဘ၀ကို လုပ္ႀကံမယ့္ ခ်ိတ္ေတြမရွိခဲ့တာ ေရႊငါးေလးသိႏိုင္ပါ့မလား
..
စိတ္မေကာင္းပါဘူးဗ်ာ