( အခန္း…. ၁) အဆံုး…..

ထိုသို ့ႏွင့္…..( ေသကုန္ပါသည္…)..
–
–
–
–
–
–
–
–
–
-….(အခန္း…၁၀)..
 အခ်ိန္အခါေကာင္းပင္ျဖစ္ပါသည္……. ထိုသို ့ေတြေ၀ေငးေမာေနျခင္းမ်ားကေပါ့…..
 အကုန္လံုးေဆးေျခာက္မ်ားကို ရႈသြင္းထုပ္ လုိ ့….
ငါလဲ….. အမိႈက္မ်ား လို လြင့္ပစ္ခဲ့…..
ပင္အပ္မ်ား…အၾကိမ္ၾကိမ္ဆိုက္…..
(ဒါ…ငါ့ဘ၀မွတ္တိုင္မ်ားလို….).
ကဗ်ာေတြ သီကုံး…မိျပန္……
–
–
-( အခန္း ၉)
မေရရာ…….ထိုေၾကာင့္…. ငါ လူေတြကို သတ္ပစ္လိုက္တယ္…
ငါစိတ္ကို လည္း…ေထာင္ဒဏ္ေတြ က်ခံလုိ ့…
လက္ထိပ္ခတ္ျပန္ထား……
ေရွ ့ေနာက္မညီညာ…. သာယာတဲ ့…..ႏႈတ္ဖ်ားေလးေတြကေန…
ငါ့ကိုမုန္းတီးတဲ ့..အာ၀ါဒါးေတြကို….
ငါကိုယ္တိုင္…ဖိခ်လိုက္တယ္…..
(ကမၻာ ့ဆြဲအားေတြကို ယံုၾကည္ခ်င္လုိ ့…..)
–
–
–
–
(အခန္း..၈)
–
-ဒါက … လွပျခင္းတစ္မ်ိဳး။……ပန္းခ်ီေတြ ေရးဆြဲလို ့…
ငါ….မိန္းမရိုင္းကိုယ္လံုးကေန….ေတာက္တဲ့ကိုယ္လံုးျဖစ္ေအာင္…
ေရးဆြဲခဲ့…….
ႏြားကို…ေခြးျဖစ္ေအာင္ေျပာ…လုိ ့….ငါ ပင္အပ္မ်ားန ဲ့…
ခ်ဳပ္လိုက္တယ္။.။…. ငါမဆြံအခဲ့ေသး…….
သူ..တို ့…..မရီၾက……(မရယ္ၾက..)
–
–
–
–
-(အခန္း…၇)..
–
– ဒါ… ငါထြက္သက္မဟုတ္ေသးဘူး…..
 လူရိဳင္းေတြကိုလဲ….. ငါမ်က္ႏွာခ်ိဳေသြးရေသး…..
လက္ေဖ်ာက္တီးတဲ့…. မသာတစ္ေကာင္က…
ငါ့ကို မ်က္စိေစာင္းေနသတဲ ့…….
(ငါကိုယ္တိုင္း….)
ဓါးနဲ ့…… ႏွလံုးတစ္ခ်မ္းကို… .ဆြဲထုပ္ပစ္လိုက္တယ္….
ခါးသီးတဲ့….. အတၱသံကိုမၾကားခ်င္တာလဲ…ပါတယ္ေလ….
–
–
–
–
( အခန္း..၆)…
–
–
ငါရပ္ေနတဲ့….ေျမၾကီးကေန..ငါ့ကို…ေတာင္းပန္ေလတယ္….
ငါက…မင္းထက္ပို ခါးပါတယ္ကြာတဲ့ ….
ငါက ျပန္ရယ္လိုက္ရင္းနဲ ့…..
(ငါတို ့အားလံုး…. ခါးၾကပါတယ္ကြာလို ့…..)ေျပာေတာ့….
ဒိုင္ႏိုေဆာေတြ…… အကုန္လံုး… လဲေသကုန္ၾကတယ္ေလ……
ငါရဲ ့နိဒါန္းေတြ.. .မလွပါေတာ့…. အကုန္အဆံုးသတ္ရမယ္တဲ ့…..
–
–
–
(အခန္း.. ၅)
–
–
စိတ္ညိဳ့ ျခင္းမ်ားႏွင့္… .ငါ့ကိုဖမ္းစားသြား…..
ထို..ေကာင္မ….ေတာ္ေတာ္မိုက္ရိုင္းပါသည္…
ကၽြန္ေတာ့္ ၏ အကၡရာမ်ားက… ကၽြန္ေတာ့္ကို
အၾကိမ္ၾကိမ္ျပန္လည္… သတ္ေသာ အခါ…
ကၽြန္ေတာ္… ေတာထဲသို ့၀င္သြားခဲ့ပါေသးသည္…..။

–
–
—
–
(အခန္း..၄)
–
–
–
-အခ်ိန္က… ကၽြန္ေတာ့္ကို ဆဲပါတယ္…
 ထိုေသာအခါ…. ျပံုမိျပန္….
ဒါက… မခ်ိဳေသာ…. ခဲလံုးမ်ားကို…
စုပ္ျပားစုပ္သလို.. အရသာခံမိေန….
မက္ေဆ့မ်ားကို…. ငါ ေစာင့္စားတိုင္းလဲ..
ျပန္ရခဲ့သလို မ်ိဳးေပါ့….(***k)
ထိုသို ့ႏွင့္……. သူ မလဲ… ဘ၀ တစ္ပါးသို ့ေျပာင္းသြားခဲ့ဖူးသည္…..။
အိမ္ေခါင္မိုးေပၚမွာ…တြဲေလာင္းခ်ထားတဲ့….ၾကိဳးကြင္းၾကီးက.
အသက္မရွိသလိုႏွင့္….

–
–

–
-(အခန္း…. ၃)။
–
–
–
-ထိုေန ့ညေပါ့…….
ကၽြန္ေတာ္တို ့…. အရက္သမားျဖစ္ခဲ့ပါသည္….
အဲ့ဒါ….အားလံုးေအးေဆးပါပဲ။။။
အဲလိုျဖစ္ေနျခငး္ကိုက ..ထူးဆန္းျခင္းပါ။။။။
ဥ အေၾကာင္းကို…အစရွာေနရင္းနဲံ …
ဂ်နီဖာ ရဲ ့..ေပါင္တံစင္းေနတဲ့ အေၾကာင္း…..
ဘရစ္တနီ… ဘယ္ေကာင္နဲ ့…ဘာလုပ္တဲ ့အေၾကာင္း….
(ေကာလဟာလ..သည္… ကၽြႏ္ေတာ္တို ့ဆီက.. ျဖန့္ေ၀ပါသည္….)
စာေဆာင္ေတြလဲ…. ထုပ္လုပ္လုိ ့….
ကၽြန္ေတာ္ ့့့ သူငယ္ခ်င္း….ေတြလဲ……
ရူးကုန္ၾကေလသည္……။
–
–
–
–
-(အခန္း…. ၂)
–
–
–
–
နာက်ဥ္း…စရာက…အဲ့သည့္ မွာစတာဗ် ……
 ကၽြန္ေတာ္…. တစ္ေယာက္တည္း…. ေရနစ္ေနမိတယ္….
 အဲ့ဒီ သံသရာ ထဲမွာေပါ့…..
ထီးကိုေဆာင္းရင္း…. ေလွ်ာက္သြားေနခဲ့ျပန္ေတာ့လဲ…
ငါေလွ်ာက္ေနတာ…
ဘယ္ေနရာေတြတုန္းလုိ ့…ျပန္ေမးမိျပန္တယ္…….
ငါေလွ်ာက္ေနတာ လမ္း ….ဟုတ္ေကာဟုတ္ရဲ့လား……
——တစ္ခါတေလေတာ့…. ကၽြန္ေတာ္…. ဘယ္တုန္းကမွ
လမ္းမေလွ်ာက္ခဲ့………အဲ့ဒါ……ေသဆံုးျခင္းပညာရပ္ေတြပဲ….
ဘယ္သူ ့မွ မင္းကို..လာသင္မွာမဟုတ္ေတာ့ဘူး…….
–
–
သိလား…../??????
–
–
–
(အခန္း..၁)….
–
–
–
တစ္ခါတေလက်ေတာ့……. တန္ဘို( tembo) ေတြကို ေလွ်ာ့ခ်ပစ္လိုက္…
ရာဇ၀င္အစေတြကို….စိတ္ကူးလိုက္ရံုနဲ ့….
ေကာင္းကင္ေတြ…. ျဖဴလာလိမ့္မယ္…..
ပတ္၀န္းက်င္ေတြ …လွလာလိမ့္မယ္….
..(အို) အရာရာကို…လွပေနပါလိမ့္မယ္….

–
–
-အိုေက…… (မင္းေသဖုိ ့..အသင့္ျဖစ္ျပီလား….)

ကၽြန္ေတာ္ေတာ့…အသင့္ျဖစ္ျပီ…..

..ထိုသို ့ႏွင့္……. အခန္း..(၁ )….အစ….က…

                                        mg..arker
                                   2;07 pm// 23.11.11