ဘ၀မွာေတးသီခ်င္းေတြကပဲနားဆင္စရာ
မဟုတ္မွန္းသိခဲ့ျပီ…
‘အသံ’တစ္သံက ဘယ္ဂီတကိုမွ
နားမ၀င္ေစေတာ့ဘူး…
ငါကလည္း ဘယ္ဂီတကိုမွ နားမေယာင္ေတာ့ဘူး
ဒီ ‘အသံ’ေလးကပဲငါ့ဘ၀ကိုဆိုညည္းျပတယ္
တစ္ေယာက္တစ္ေနရာစီဆိုေပမယ့္ ဒီအသံက
ငါ့နွလံုးသားနဲ ့အနီးစပ္ဆံုးမွာရွိတယ္…
ငါရယ္…ေဆာင္းရယ္ ၾကားမွာ နွင္းက်သံေတြ
လံုး၀လံုး၀မရွိ…ု
မအံ့ၾသၾကပါနဲ ့…
ေခါင္မိုးေပၚက အသံ ‘တေဖ်ာက္ေဖ်ာက္’ဟာ
အေ၀းက အိပ္မက္ေလးရဲ့ ရယ္သံပါ…
ေၾသာ္…ျပကၡဒိန္ေတြ နႈတ္မဆက္ပဲေရြ ့သြားၾကျပီ
ၾကယ္ေတြလည္း ငါ့မေစာင့္ပဲေၾကြသြားၾကျပီ
နႈတ္ဆက္ပါတယ္…
ျပင္ပအသံေတြမရွိတဲ့ တိတ္တဆိတ္ေသာင္ယံမွာ
အသံေလးရယ္…ငါရယ္…ရွိေနပါဦးမယ္
                ေရႊၾကယ္မိုး