အဲဒီညက
အိမ္အၿပင္ လမ္းမမွာ ႏွင္းေတြက တဖြဲဖြဲၿပိဳ
ငါ့ႏွလံုးသားကုိပါ ရႊဲရႊဲစုိသြားေစတဲ့ ညေပါ့။

စူးစုိက္ၿပီး နားေထာင္ၾကည့္
ဘာမွမရွိတဲ့ အသံၾကား
ၾကယ္တစ္ပြင့္ ေၾကြလြင့္သြားတာကို
ၾကားရလိမ့္မယ္။

ဘာရယ္မဟုတ္ပါဘဲ
က်လာတဲ့ မ်က္ရည္အတြက္
ငါက ဘာေၾကာင့္၀မ္းနည္းေပးရမွာလဲ။

မၿဖစ္ႏုိင္ဘူး သိတယ္။
ဒါေပမယ့္
အေ၀းက လမင္းကုိ ဖမ္းဆုပ္ခ်င္ေနတုန္းပဲ။

ေပ်ာ္ခ်င္တယ္။
ငါ့ရဲ႕ စိတ္အစဥ္လုိ
ေလမွာ ေမ်ာလြင့္ပစ္လုိက္ခ်င္တယ္။

အဆံုးအစ မရွိ
အထိန္းအကြပ္ မရွိ
အေႏွာင္အဖြဲ႔ မရွိ
အတားအဆီး မရွိ

အၿပစ္ေတြရဲ႕ အေ၀း
အခ်စ္ေတြရဲ႕ အေ၀း

မၿဖစ္ႏုိင္ဘူး သိတယ္။
ဒါေပမယ့္ …………

March 28th 2006