ေသၿခင္းရဲ ႔ အသံေပၚတြင္ ေၿပးလႊားၿခင္း………

ႏြံ မွန္းသိလ်က္နဲ႔ ဒိုင္ဗင္ထိုးခ်လိုက္သည္

ငါဦး႔ေခါင္းနဲ႔ ေၿခေထာက္က ေနရာအထားအသို မွားေနေသးတယ္

တစ္စံုတစ္ေယာက္ရဲ ႔ စာရိတၱ…:(

မဲ႔ ရြဲ ႔ေနတဲ႔ ၿမိဳ ႔ၿပ

ေလထုမရွိတဲ႔ ေခၚသံမ်ား

မေၿပာၿဖစ္တဲ႔စကားလံုးေတြႀကားက အသံတိတ္ရက္စြဲမ်ား

ေလထဲမွာ မပ်ံေတာ႔ပါဘူးဆိုတဲ႔ ကတိေပးလိုက္တယ္

အေမွာင္မရွိတဲ႔ ညမွာ ၀ိညာဥ္တစ္ခုေမွ်ာ္လင္႔မိတယ္

ကမာၻတစ္ဖက္က တစ္စံုတစ္ေယာက္ဖ်ားနာၿခင္းက

ငါ႔ကိုကူးစက္ သြားပီ……………….

သက္သာရဲ ႔လား စကားကိုၿဖည္းၿဖည္းခ်င္းေၿပာေလ

မ်က္လံုး ေဘာင္ခတ္ထားတဲ႔ လူတေယာက္ရဲ ႔ အေမးနဲ႔အတူ

မ်က္စိ 13 လံုးက ငါ႔ကို စိုက္ႀကည္႔ေနရဲ ႔

ငါမ်က္စိ ၿပန္မွိတ္လိုက္တဲ႔ တစ္စကၠန္႔မွာ ေလွာင္အိမ္ထဲေရာက္သြားတယ္

ငါ႔ကို ဘာလို႔ခ်ီထားတုန္း ငါက စကားမေၿပာနိုင္ပဲ

ဘာလို႔ ငိုေနတာတုန္း….

ဒီတစ္ခါႀကည္႔တဲ႔ မ်က္လံုးေတြက

လူ ႔ေလာကမွ ႀကိဳဆိုပါ၏ ဆိုတဲ႔ အႀကည္ ႔..

နီယြန္မီးေရာင္ေတြေအာက္က ေသေနတဲ႔ လမ္းမမ်ား

ငါ အေမွာင္ထဲကိုေၿပးေနတာကို ငါ ၿမင္ ရဲ ႔

ငါ႔ ၀ိညာဥ္ဟာ……………………………………………………………….

ေၿပးေနရဲ ႔……………….

ေ၇ြ ႔ေနရဲ ႔..………………………

ေဆြးေနရဲ ႔…………………………..

ေဆြးေနရဲ ႔..…………………….

ေ၇ြ ႔ေနရဲ ႔………………………………..

ေၿပးေနရဲ ႔………………………………………………………………………..။ ။

တိမ္အို

In: ကဗ်ာ Posted By: blackleaf Date: Dec 5, 2011

Leave comment commentinfo