Professional Authors

ည ၊ လူ နွင့္ အခန္း (terry)

/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:”Table Normal”;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-priority:99;
mso-style-qformat:yes;
mso-style-parent:””;
mso-padding-alt:0in 5.4pt 0in 5.4pt;
mso-para-margin-top:0in;
mso-para-margin-right:0in;
mso-para-margin-bottom:10.0pt;
mso-para-margin-left:0in;
line-height:115%;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:11.0pt;
font-family:”Calibri”,”sans-serif”;
mso-ascii-font-family:Calibri;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-fareast-font-family:”Times New Roman”;
mso-fareast-theme-font:minor-fareast;
mso-hansi-font-family:Calibri;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;
mso-bidi-font-family:”Times New Roman”;
mso-bidi-theme-font:minor-bidi;}

/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:”Table Normal”;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-priority:99;
mso-style-qformat:yes;
mso-style-parent:””;
mso-padding-alt:0in 5.4pt 0in 5.4pt;
mso-para-margin-top:0in;
mso-para-margin-right:0in;
mso-para-margin-bottom:10.0pt;
mso-para-margin-left:0in;
line-height:115%;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:11.0pt;
font-family:”Calibri”,”sans-serif”;
mso-ascii-font-family:Calibri;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-fareast-font-family:”Times New Roman”;
mso-fareast-theme-font:minor-fareast;
mso-hansi-font-family:Calibri;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;
mso-bidi-font-family:”Times New Roman”;
mso-bidi-theme-font:minor-bidi;}

နံရံေတြဟာအခိုးအေငြ႕အေနနဲ႕

ေအးစက္စိုထိုင္းဆဲ

အဲ့ဒီမသၤကာမႈကို

ငါ့ဆီဘယ္သူ၀ယ္ယူလာသလဲ…

ေသြးေၾကာထဲစိတ္ေတြျပန္ခုန္ေနျပီ

မယံုနဲ ့…

အဲ့ဒါလွည့္စားမႈ ့ေတြ

အဲ့ဒါလွည့္စားမႈ ့ေတြ

လႈပ္ရမ္းေနတဲ့မ်က္ႏွာက်က္ကေန

အလင္းတစ္ခ်ိဳ ့ထြက္ၾကလာတယ္

အသံေတြမရွိဘူး…..

ဒါေၾကာင့္ပဲပိုဆူညံေနသလိို

ေနာက္ေက်ာက…

ဓားကိုနဂါးလိုၾကည့္တယ္

ငါသိတယ္…

အခန္းေထာင့္မွာ

ငါမဟုတ္တဲ့တစ္စံုတစ္ရာရွိတယ္

လႈပ္လို ့မရေအာင္

လြပ္လပ္လြန္းေနတာဘာျမွံဳးလဲ

အေၾကာက္ဆံုးအခ်ိန္မွာ

ရဲရင့္သြားသလိုမ်ိဳး

အားကုန္ထိုးစိုက္ခ်လိုက္တယ္

ေအာ္ရယ္သံေတြအရုိးထိစိုက္၀င္

နံရံဟာေသသြားတယ္

အလင္းဟာေသသြားတယ္

အသံဟာေသသြားတယ္

အခန္းဟာ

ကိုင္မယ့္သူမရွိတဲ့ဖုန္းလို

ပံုမွန္အတိုင္းဆက္ေမွာင္ေနခဲ့တယ္။

 

                                                terry(7.12.2011)12;59am

                                                [email protected]

In: ကဗ်ာ Posted By: Date: Dec 7, 2011
Comment #1

အားေပးသြားတယ္ ဗ်…

Comment #2

နွစ္သက္အားေပးသြားပါတယ္…ဘဘတယ္ရီ..ၾကိဳက္တယ္ဗ်ိဳ႕

commentinfo By: အသဲကြဲမိုး at Dec 7, 2011
Comment #3

ေနာက္တစ္ေခါက္ထပ္မဖတ္ရဲေတာ့ဘူးကိုတယ္ရီ…
ကိုသွ်ား

commentinfo By: lynnthantkoko at Dec 7, 2011
Comment #4

တယ္ရီရာ..ဒီကဗ်ာဖတ္မိေတာ့
ဘ၀ရဲ ့အေမွာင္ဆုံးအခ်ိန္ေတြကုိၿပန္သတိရမိတယ္..
ေတာ္ေသးတယ္
သီခ်င္းေလးေတြရွိေနလုိ ့…
ေခါင္းစဥ္ကုိပုိၾကိဳက္မိတယ္….”….ည ၊ လူ နွင့္ အခန္း…” သုံးထားတဲ ့စကားလုံးေတြကုိၾကိဳက္တယ္
ေလးစားတယ္ဗ်ိဳ ့

commentinfo By: sharon myorr myor at Dec 7, 2011
Comment #5

လုလင္၊အန္တီမိုး၊ကိုသွ်ား၊အမရွာရြန္
အားေပးတာတကယ္ကို၀မ္းေျမာက္မိပါတယ္…
ကိုသွ်ားေရ…ကၽြန္ေတာ္လည္းကိုယ့္ကဗ်ာကိုယ္
ထပ္မဖတ္ရဲေတာ့ဘူး…ေရးျပီးမွ ညေတာင္အိပ္မေပ်ာ္ေတာ့ဘူး.. 🙂

commentinfo By: terry at Dec 7, 2011
Comment #6

ေျခာက္ျခားစရာကဗ်ာေကာင္းေလးေပါ့ဗ်ာ

commentinfo By: yaewintaung at Dec 7, 2011
Comment #7

ကုိတယ္ရီ….အားေပးသြားပါတယ္။

commentinfo By: poem.poem28 at Dec 8, 2011
Comment #8

i dont no !

commentinfo By: kaungzaw at Dec 8, 2011
Comment #9

လႈပ္ရမ္းေနတဲ့မ်က္ႏွာက်က္ကေန

အလင္းတစ္ခ်ိဳ ့ထြက္ၾကလာတယ္

အသံေတြမရွိဘူး…..

ဒါေၾကာင့္ပဲပိုဆူညံေနသလိို

ဂြတ္ပါတယ္။ကၽြန္ေတာ္က ကဗ်ာေတြ၀ါသနာပါေပမဲ့ မေရးတတ္ဘူးဗ်….ဟဲဟဲ…..

commentinfo By: ngewaithuaung at Dec 12, 2011
Comment #10

so nice …….

commentinfo By: May Kha at Dec 12, 2011
Comment #11

တစ္မ်ဳီးပဲဗ်ာ ဖတ္ရတာ စိတ္ထဲမွာ တစ္မ်ဳိးပါပဲ

commentinfo By: ridd at Dec 12, 2011
Comment #12

အေမွာင္ထဲက အေမွာင္

commentinfo By: ခ်ီရြန္ at Oct 19, 2012
Comment #13

အခုထိေမွာင္ေနတုန္းပဲ !!!! 🙁

commentinfo By: sharon myorr myor at Dec 15, 2012

Leave Comments

Name*

Email*
Website
Email me whenever there is new comment