လြမ္းေခတ္… (ေနညိဳ)
ၿဖစ္နုိင္မယ္ဆုိ အၿပဳံးေတြကုိ
လြယ္အိတ္တစ္လုံးနဲ႔သိမ္းထုပ္ထားခ်င္တာပါ
ေရာက္ရာ အရပ္က တမ္းတတတ္တဲ႔
ကုိယ္႔ရဲ႔မိုးတိမ္မေလးေရ…
အတိတ္ေတြ ေဟာင္းခဲ႔တာ
သိပ္ကုိၾကာခဲ႔ေပါ႔။။
သံေယာဇဥ္ေတြနဲ႔ပဲထုံးဖြဲ႔ခ်င္တာပါ
ကုိယ္ညံ႔တယ္မေၿပာပါနဲ႔
တစ္ေယာက္လက္တစ္ေယာက္တြဲၿပီး
ၾကယ္ေတြေကာက္ေပးေနခ်င္တာ
ကုိယ္႔ ေစတနာပါ
ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ကုိ ဘယ္ေလာက္ခ်စ္ေၾကာင္း
တစ္ၿခားလူေတြသိရင္ၿမင္ၿပင္းကတ္ဖုိ႔ေကာင္းေလာက္ရဲ႔
ယုံပါ…
ကုိယ္တကယ္ခ်စ္မိတာ ကုိယုံပါ
ယုံပါ..
ကုိယ္တကယ္လြမ္းတာကုိယုံပါ
ကိုယ္တုိင္ေရးတဲ႔သမုိင္းမုိ႔
ေရွးေဟာင္းေနွာင္းၿဖစ္ေတြၿပန္မထည္႔ပါရေစနဲ႔.။။။
သံေယာဇဥ္ဆုိတာနဲ႔
လက္လြတ္စပယ္ ဆုံးရွုံးမွုေတြၾကား
ေ၇ာေ၇ာခ်တယ္
ေၿပာပါ….
ရုိက္ခ်ိဳးဖ်က္ဆီးခ်င္တယ္ဆုိ
မုတ္သုံတေရြ႔စာမက
သက္ၿပင္းေတြစီတန္းထားတယ္။
ဆုိးဆုိးရြားရြားမဟုတ္ရင္လဲ
ဒဏ္ရာဟာဒဏ္ရာပါကြယ္
ေရတစ္ခြက္မီးတစ္ခြက္ၿမိဳခ်ထားမယ္႔တူတူ
ခ်စ္သူကုိ တမ္းတမ္းတတပဲ ေလာင္က်ြမး္ၿပလုိက္ခ်င္တယ္
အိုဘယ္႔ ခ်စ္သူ…
အဲဒါဟာလဲ မၿဖစ္ညစ္က်ယ္တုိင္တည္မွုတစ္ခုပါ..။
တစ္ခါတုန္းက ရင္ခုန္စူးရွစြာ
ကုိယ္တုိ႔ရစ္မူးခဲ႔ၾကဖူးပါတယ္
ယုံၾကည္ရာနဲ႔ရွင္သန္ၾက
ဟုိးတၿပမွာ မိုးေတြညိဳ႔လာတယ္
လာ … ေက်နပ္ရင္လက္ကုိတြဲ
အဲဒီတုန္းထဲက
ကုိယ္…. ကဗ်ာဆရာပါကြယ္။
အတိတ္အလီလီကုိၿပန္ဖမ္းမိေနတဲ႔ည
ေသြးေလေတြသာ ေၿခာက္ၿခားလာတယ္
အိမ္မက္ထဲမွာေတာင္ ကုိယ္က ဒႆ
ေလးမတင္ခ်င္လုိ႔ပဲ ထြက္ခဲ႔ရတယ္။
သုညတစ္လုံးက စၿပီးေ၀းခဲ႔ၾကတာပဲ
ဘယ္သူမွားတယ္ဘယ္သူမွန္တယ္ေၿပာမယ္႔အစား
သစၥာတရားေတြပဲေဘးထုိးခံထားလုိက္ရတယ္
၀င္ရုိးစြန္းေပၚေၿခတစ္ဖက္ခ်ၿပီးမွေတာ႔
သမုဒၵရာေလာက္မ်ား ကုိယ္မေၾကာက္ပါဘူးကြယ္
ဒါေပမယ္႔ ခဏထား
ကုိယ္ဒီေနရာမွာ ၾကက္ေၿခခတ္သြားလုိက္ဦးမယ္။
ကုိယ္ဟာဆုတ္ၿဖဲခံထား၇တဲ႔
စာအုပ္တစ္အုပ္ဆုိပါစုိ႔…
နီညိဳေ၇ာင္တိမ္ေတြ ဆုိး၇ြားက်က္စား
အဲဒီ႔ မွုန္ရီေ၀၀ါးတဲ႔လမ္းေလးမွာ
ကုိယ္တုိ႔ ညေနေတြ
ေရးမွတ္ခဲ႔ၾကဖူးတယ္။
မန္းမွုတ္ခံထား၇တဲ႔ေၿမြတစ္ေကာင္လုိ
တြန္႔လိမ္ေကာက္ေကြး
ေခြေခြေလးပဲ ေနတတ္တဲ႔ေကာင္ပါ
မုိးတစ္ခ်ဳန္း နွစ္ခ်ဳန္းရြာယုံနဲ႔
အေနာက္ေတာင္ကမွန္း ဘာလုိ႔ေၿပာၾကလဲ
၀င္ရုိးစြန္း တန္းကစိတ္ေတြ
တစ္ခါတစ္ေလအလည္အပတ္ေ၇ာက္တာလဲၿဖစ္မွာေပါ႔။
ေခါင္းခ်င္းဆုိင္ တုိင္ပင္ၿပီးမွ
equivalence love ဆုိၿပီးထထမေအာ္ပါနဲ႔
အခ်စ္ဆုိတာ ခြဲၿခမ္းစိတ္ၿဖာလုိ႔ရေအာင္
မေသးနုပ္ဖူးလု႔ိ ..ကုိယ္ထင္ပါတယ္။
ကုိ္ယ္ဟာ လူပါကြယ္
တစ္ခါတစ္ခါလဲ ရူးမိသလုိ တစ္ခါတစ္ခါလဲမုိက္မိတာပဲ
စိတ္ကူးေသးေသးေလးတစ္ခုကုိ ေမွာက္လုိက္လွန္လိုက္ထား
လမ္းထေလွ်ာက္မွေရာက္တဲ႔လမ္းမွာ
ကုိယ္ေဗဒင္ဆရာလုပ္လုိက္တယ္
ကုိယ႔္႔ကုိယ္ကုိ ၿပန္တဲ႔မွန္တမ္းထဲမွာ
အဲဒိီ႔ ၾသဂတ္လဆုိတာၾကီးကုိပဲထုိင္မုန္းေနမိတယ္ကြယ္။..
ၿပန္လာပါကြယ္
မုတ္သုံတစ္စ နွစ္စနဲ႔ လြမ္းရတဲ႔ဘ၀မွာ
ကုိယ္ဘယ္လုိမွမေပ်ာ္ဘူး….
ေဆာင္ဦးေပါက္မနက္ခင္းေတြဆီကုိယ္႔ကုိဆြဲထုတ္သြားပါ….
ဘီလူးနကၡတ္ေတြ ပဲထြန္းတဲ႔ညမွာ
ကုိယ္လက္ခ်ဳိးေရမိမွာကုိလဲစုိးတယ္။
ကုိယ္႔အေသြးအသားထဲမွာဆူေ၀ေလာင္က်ြမ္း
အခု…
အရင္တုန္းက ထက္ပုိလြမး္တယ္
တမ္းတၿခင္းကုိမွ ေၿခခ်င္းခတ္ခ်င္ခဲ႔တဲ႔ သခင္မေရ
ေဟာဒီ႔ေကာင္ရဲ႔ ရင္ဘတ္အၿခမ္းၿခမ္းမွာ….
အလြမ္းစေတြကုိ .. သီ…..လုိ႔။ ။
ေနညိဳ
Comment #3
ေတာ္ေတာ္မိုက္တယ္……ကဗ်ာဆရာ…
သံုးေလးေခါက္ေလာက္ဖတ္သြားတယ္…..။
Comment #5
mike de.
mike de
Comment #6
ကဗ်ာေကာင္းေလးပဲဗ်ာ….အားေပးသြားပါတယ္။
Comment #7
အေခါက္အေခါက္အခါခါ …..ဖတ္..ရွု ခံ စားသြားရတဲ့ ကဗ်ာေကာင္းေလးပါပဲဗ်ာ
Comment #9
အားေပးၾကတဲ႔ အတြက္ အကုန္လုံးကုိေက်းဇူးအထူး…… ။။
မအားလုိ႔ခုမွပဲ reply လုပ္နုိင္တာပါ..။ဘာပဲၿဖစ္ၿဖစ္အားေဆးတစ္ခြက္လို အားေပးမွဳေတြအတြက္ အကုန္လုံးကုိ ေက်းဇူးအမ်ားၾကီးတင္ပါတယ္။
Comment #12
ကုိယ္ဟာဆုတ္ၿဖဲခံထား၇တဲ႔
စာအုပ္တစ္အုပ္ဆုိပါစုိ႔…
နီညိဳေ၇ာင္တိမ္ေတြ ဆုိး၇ြားက်က္စား
အဲဒီ႔ မွုန္ရီေ၀၀ါးတဲ႔လမ္းေလးမွာ
ကုိယ္တုိ႔ ညေနေတြ
ေရးမွတ္ခဲ႔ၾကဖူးတယ္။
Comment #14
yout yar a yet ka nay tan ta tat tar dot a hman pe,
a yin tone ka htet po lwan dar le hote de,,
Comment #15
ထပ္တစ္ ခါေရာက္ခဲ ့မိၿပန္တယ္
ဒီ ကဗ်ာ ၿပဳစားတတ္တယ္ :'(
Comment #16
i m dyiing to miss soooooo much.
Comment #1
တစ္ခါတုန္းက ရင္ခုန္စူးရွစြာ
ကုိယ္တုိ႔ရစ္မူးခဲ႔ၾကဖူးပါတယ္
ယုံၾကည္ရာနဲ႔ရွင္သန္ၾက
ဟုိးတၿပမွာ မိုးေတြညိဳ႔လာတယ္
လာ … ေက်နပ္ရင္လက္ကုိတြဲ
အဲဒီတုန္းထဲက
ကုိယ္…. ကဗ်ာဆရာပါကြယ္။