ဘယ္လိုေျပာရမွန္းမသိတဲ့အခါ ဘာမွမေျပာခ်င္ေလာက္ေအာင္
ေခါင္းကုတ္ေနမိတယ္စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္
ကိုယ့္ဘ၀ကိုယ္ ေတးသီျပတတ္တဲ့ငွက္ကေလးေတြကို
အစာေကၽြးဖူးသလား
သစ္ပင္ေတြ အပူပင္ကင္းကင္း လင္ယူသားေမြးဖို႔
ေရဘယ္ႏွခြက္ တိုက္ဖူးသလဲ
ဆရာမဂ႐ုဏာသက္တဲ့အေပါစားဇာတ္လမ္းေလးတစ္ပုဒ္မွာ
ကၽြန္ေတာ္ဟာ လူၾကမ္းပါ
ေမွာက္ေမွာက္မွားမွား ေျခာက္ျခားေနမိတယ္

ကၽြန္ေတာ့္ဆံပင္ရွည္ေတြဟာ
တစ္ျခားလူေတြလို သူ႕ေခါင္းသူ အေရာင္မဆိုးဘူး
ညံ့ဖ်င္းမႈကို ေငြနဲ႔အေရာင္တင္ၿပီး
မထိုက္တန္တဲ့သရဖူကို မေဆာင္းဘူး
ကၽြန္ေတာ္ဟာ . . .
ခရမ္းလြန္ေရာင္ျခည္ကို ခုခံခ်င္တဲ့တိမ္တစ္စပါ
ပြက္ပြက္ဆူေသြးေတြ ရင္ေခါင္းဆိုက္ေနတဲ့လူပါ
မဲဇာေတာႀကီးထဲ ၀န္ႀကီးပေဒသရာဇာ ေရာက္ခဲ့ရသလို
ဆရာမတို႔ရဲ႕ရယ္ေမာေလွာင္ေျပာင္သံေတြဆီ
ကၽြန္ေတာ္ ေရာက္လာခဲ့ပါတယ္

ဆရာမ . . .
ကၽြန္ေတာ္ကို ဆရာမ လုပ္ပါ
အေတြးအေခၚနဲ႔စိတ္ကူစိတ္သန္းေတြကို
စာအုပ္ထူထူႀကီးနဲ႔ ဖိပါ
မလိမ္မိုးမလိမ္မာကၽြန္ေတာ္ကို ႐ိုက္ပါ
ကၽြန္ေတာ္ဆံပင္ရွည္ေတြကို မျဖတ္ခိုင္းပါနဲ႔ဆရာမ

                                                     ကိုသွ်ား