၉။ ျမသိတင္ ဘုရားတိုင္ရတု – မယ္ဘဲြ႔ *

၁။ မနီးရန္လည္၊ ေတာင္တို႔သည္လည္း၊ ေရွ႕ရည္အလြတ္၊ သုိ႔သာညြတ္၍၊ သံုးပတ္လွည့္လာ၊ ဆင္ရွိရာက၊ အာကာကြန္႔ရစ္၊ ကမ္းနီျမစ္ထက္၊ ထစ္ထစ္ေရာင္ထင္ (၁)၊ ျမသိတင္ဟု၊ ပလႅင္ေဖာင္းက်ည္၊ နတ္လည္ၾကာနား၊ ခ်ရားေရႊငံု၊ ပြင့္႐ံုယွက္တင္၊ ေထြေထြတင္လ်က္၊ ဆံေတာ္စူဠာ၊ လူတကာတုိ႔၊ ဆင္ရာဦးစြန္း၊ ျမတ္တုကၽြန္းကို၊ ဖူးပန္းႀကီးအင္၊ ရည္တင္ ခန္႔ေရာ္၊ ေရာက္ရေျမာ္သည္။ ။ နားေတာ္ေလွ်ာက္ဘြယ္ရွိေသာေၾကာင့္။

၂။ တသီးလွ်ံျခည္ (၂)၊ ေနလသည္လည္း၊ ျမဳပ္ဖည္နိမ့္ဝိုက္၊ ရွင္ေတာ္႐ိုက္သို႔၊ ေရာက္ႀကိဳက္ကလွ်င္၊ စိတ္ဝယ္ထင္စြ၊ ျမသြင္ လိုလို၊ ေရႊကို ေလ်ာေလ်ာ၊ ေတာလည္းျခယ္သင့္၊ ပင္တုိင္းတင့္သား (၃)၊ ၾကားဆင့္ေလသြန္၊ ေက်ာ္ေစာဟန္ထက္၊ တုိင္းလြန္မသိ၊ ေျမာ္ေသာ္ရွိ၏၊ မ်က္စိမပန္း၊ လွ်ံထြန္းသေရ၊ အေထြေထြဘိ၊ မီးေရတက္ပ်ံ၊ ေစာဘုန္းလွ်ံကို၊ ႏွစ္ၾကံမေဖါက္၊ ျပန္ခဲ့ေလွ်ာက္၏ (၄)၊ နတ္ေအာက္မဟူ၊ လွမၪၨဴသည္။ ။ မွတ္ယူေတြးေလဘိေသာေၾကာင့္။

၃။ အၿပီးၾကံစည္၊ ႀကိဳးေပသည္ဟု၊ နားလည္ေရးရာ၊ သိတန္ပါလ်က္၊ ေမတၱာစသိပ္၊ တံု႔မရိပ္ခဲ့၊ သံုးက်ိပ္သံုးမည္၊ ေနရာ တည္သား၊ ထက္ျပည္ျမင့္မွာ၊ ဆံစူဠာသုိ႔၊ သဒၶါၾကည္ညြတ္၊ ဆြတ္ဆြတ္စံုမက္၊ မရက္သြားခ်င္၊ ေရွ႕ေတာ္ျပင္ဝယ္၊ ဦးတင္ ျပန္ေခါက္၊ က်ံဳး၍ေလွ်ာက္ပိမ့္၊ ေျဖေဖ်ာက္သံခ်ိဳ၊ မယ့္စိတ္ကိုလည္း၊ မၿငိဳပ်ံ႕ေမႊး၊ ျပည့္မည္ေရးကို၊ ကြန္႔ေရွးစက္ရွင္၊ ျဖည့္ေစခ်င္သည္။ ။ သက္ထင္စုပံုမိေသာေၾကာင့္။

__________________________________________

* ေတာင္ငူၿမိဳ႕၏ အေရွ႕ေျမာက္ဘက္ (၈)မိုင္ကြာခန္႔ ေပါင္းေလင္းျမစ္၏အေရွ႕ဘက္ကမ္းေပၚတြင္ တည္ရွိသည္။ ကမ္းနီရြာကို ျဖတ္၍စီးသြားေသာျမစ္ကို ကမ္းနီျမစ္ဟုေခၚ၏။ ထုိဘုရားကို ကမ္းနီဘုရားဟူ၍လည္းတြင္၏။ ေတာင္ငူၿမိဳ႕ရွီ ဗုဒၶဘာသာ ကရင္လူမ်ိဳးတုိ႔က ၄င္းဘုရားကို နရပတိစည္သူမင္းႀကီး လက္ထက္ ေနာ္ေဟးျမႏွင့္ ေစာသိတင္ ကရင္ေမာင္ႏွမတို႔ ႀကီးမွဴးတည္ရာတြင္ ဘုရားအၿပီးေမာင္ႏွမႏွစ္ဦးလံုး ရင္ကဲြနာက်ေသ၍ နတ္ျဖစ္ရာ နရပတိ စည္သူမင္းက က်ေသာင္းဝါးေပါက္ရာေဒသကို နတ္ကြန္းထား၍ ပူေဇာ္ေစေသာေၾကာင့္ “က်ေသာင္းေတာင္ ေမာင္ႏွမနတ္” ဟူ၍တြင္သည္။ ေနာ္ေဟးျမ၊ ေစာသိတင္တုိ႔ တည္ေသာဘုရားျဖစ္၍ “ျမသိတင္ဘုရား” ေခၚေၾကာင္း တဆင့္စကား ၾကားသိရသည္။ ရာဇဝင္သမိုင္းမွာကား မေတြ႔ရေပ။
(၁) သစ္သစ္ေရာင္ထင္ [ရ] [မ]
(၂) [ရ] မူတြင္ တတိယစာပိုဒ္ျဖစ္သည္။
(၃) ေတာင္လံုးတင့္မွ် [ရ]
(၄) ပန္ခဲ့ေလွ်ာက္ရွင့္ [မ]