ေနရာခ်င္းလည္း မသိခဲ့ၾကဘူး
အတူဆုံဖုိ႔လည္း မရည္ရြယ္ခဲ့ဘူး
လက္မွတ္ခ်င္းလည္း အဝယ္မတူခဲ့ဘူး
ခရီးအတူသြားဖုိ႔လည္း မတုိင္ပင္ခဲ့ဘူး
လိပ္စာမသိ ဖိတ္စာမရွိနဲ႔
ခရီးတစ္ခုကုိ ထြက္ဖုိ႔
ရထားတစ္စီးဆီ ကုိယ္ဆီ ေရာက္ခဲ့တယ္
ကုိယ္ဆီ လက္မွတ္နဲ႔ ခုံနံပါတ္ေတြဆီ
ဝင္ေရာက္လာခဲ့ မရည္ရြယ္တဲ့
ခုံတန္းရွည္မွာ ခရီးသြားႏွစ္ဦး ဆုံစည္းခဲ့ျပီး
ဘဝရထားကလည္း စတင္ခုတ္ေမာင္းလုိ႔
မရည္ရြယ္သူ ႏွစ္ဦးကလည္း ခရီးစတင္ထြက္ခဲ့ေတာ့
ဘူတာတစ္ခုေရာက္တုိင္း ခင္မင္မႈေတြတုိးလုိ႔
ကူညီရုိင္းပင္စိတ္ေတြနဲ႔ တေယာက္နဲ႔တေယာက္
နားလည္မႈေတြယူရင္း အဆင့္တစ္ခုသုိ႔ေရာက္ခဲ့
ဘူတာေတြ ျဖတ္သန္းတာ မ်ားလာေတာ့
သူတုိ႔ႏွစ္ဦးရဲ႕ ခရီးသြားမွတ္တမ္းက
ခုိင္မာမႈ သက္ေသေတြ ျပသရင္း
၂၃ ဒီဂရီ ေစာင္းသြားတဲ့ ကမၻာေျမျပင္ေပၚမွာ
သူတုိ႔ခ်စ္ျခင္းေတြ အထင္ကရျဖစ္လုိ႔
ခ်စ္သက္ေသေတြ ဘဝရထားထဲက
ညေန ဆည္းဆာေအာက္မွာ သမုိင္းတင္ခဲ့ျပီ….။

လုိအပ္ရာ ပန္းတုိင္သုိ႔ ဘဝရထားၾကီး
ပုံမွန္ခုတ္ေမာင္းရင္း ခရီးဆက္လာတဲ့
ခရီးသြားေတြထဲ ကံၾကမၼာမ်က္ႏွာသာေပးလုိ႔
တစ္ခုံတည္း အတူတူခရီးဆက္ခဲ့တဲ့
ခရီးသြားႏွစ္ဦးရဲ႕ သူစိမ္းဆန္ႏွလုံးသားက
ရင္းႏွီးမႈေတြ စတင္လုိ႔
ခင္မင္ျခင္းက ၾကင္နာခဲ့ၾက
မညီမွ်တဲ့ အေပးအယူ
ထုိင္ခုံတစ္ခုအတြက္ နားလည္မႈေတြ
ကုိယ္ဆီယူရင္း တာဝန္ေတြလည္း ထမ္းေဆာင္လုိ႔
ထမင္းခ်ိန္ ထမင္း
အိပ္ခ်ိန္ အိပ္
ႏုိးၾကားခ်ိန္ ႏုိးၾကားလုိ႔
ဘဝရထားေလးထဲ သူတုိ႔ ေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့ၾကျပီ….။

ေပ်ာ္ရႊင္ေတြက အဆုံးမသတ္ေသးခင္
ပတ္ဝန္းက်င္ ေလစိမ္းေတြက
တခါတရံ တုိက္ခုိက္ၾကလုိ႔
ေအးခဲမႈက ဝန္တုိမႈေတြ
မနာလုိမႈေတြ ေနာက္ေျပာင္မႈေတြ
ေလွာင္ရယ္သံေတြ ယွဥ္ျပဳိင္မႈေတြ
ခ်စ္သဒၶါပုိလုိ႔ အသည္းက အထိနာစကားေတြ
ရန္လုိစကားေတြ တုိက္ခုိက္လုိ႔
ကတိသစၥာေတြ သက္ေသထားရင္း
စာခ်ဳပ္တစ္ခုရဲ႕ အေပၚမွာ
လက္မွတ္ေတြ ေရးထုိးခဲ့ၾက
အမည္မသိတဲ့ မွတ္တုိင္တစ္ခုရဲ႕
ဘူတာကုိ ဆုိက္ေရာက္လုိ႔
ေခတၱနားခုိရင္း အမည္မဲ့ ေဒါသက
ဘဝရထားေပၚ ရန္မူၾကလုိ႔
သူတုိ႔ႏွစ္ဦး စိတ္ေကာက္ၾကရင္း
ႏွစ္ဆယ္ရာစု သကၠရာဇ္ေတြ ျပဳိလဲခဲ့
မနက္ျဖန္ ေရာက္ရွိလာတဲ့
ႏွစ္ဆဲ့တစ္ ရာစုႏွစ္အတြင္း
ငါ့ + မင္းတုိ႔ရဲ႕ ခ်စ္ျခင္းေတြ ရပ္ဆုိင္းခဲ့
အဲဒီေန႔ရက္က မင္းနဲ႔ ငါတုိ႔ရဲ႕
ခရီးအဆုံး ဘူတာကုိ ဆုိက္ေရာက္လုိ႔
လမ္းခြဲျခင္း အလြမ္းနိဂုံးရဲ႕
အိမ္ျပန္လမ္း ခရီးတစ္ခု ျဖစ္ခဲ့ျပီ…..။

ဘဝရထားတစ္စီးရဲ႕ ခရီးအစနဲ႔ ခရီးအဆုံးေတြက
ခ်စ္ျခင္း မုန္းျခင္း ႏွစ္တန္ျခားနား
ပဝါပါး တစ္ရြာသားကုိ ေမတၱာထားရင္း
မွတ္တုိင္မဲ့တဲ့ ခ်စ္သဒၶါေတြျဖစ္ခဲ့
အဲဒီအခုိက္တန္႔ သူတုိ႔ႏွစ္ဦးရဲ႕
ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းေတြနဲ႔ ခရီးဆက္ခဲ့ရင္း
မေမွ်ာ္လင့္ခဲ့တဲ့ ေန႔ရက္ေတြမွာ
မဟူရာ ညအေမွာင္ ၾကီးစုိး မင္းမူခဲ့
နားလည္မႈေတြလည္း လြဲမွားၾကရင္း
ေၾကကြဲျခင္း လြမ္းဆြတ္ျခင္းေတြျဖစ္လုိ႔
ခရီးအဆုံးမွာ လမ္းခြဲျခင္းနဲ႔ အိမ္ျပန္ခဲ့ျပီေလ….။

တကၠသုိလ္ျမတ္မင္း