ကၽြန္မ၏ရပ္တည္ခ်က္အသစ္မ်ား
ကၽြန္မေလ
ဇာတ္လိုက္ကိုခ်ည္းလက္ခုပ္တီးမေပးခ်င္ေတာ့ဘူး…..
တခါတေလေတာ့
လူႀကမ္းကိုလည္း လက္ခုပ္တီးေပးခ်င္တယ္။
ကၽြန္မေလ
ပန္း၀င္လာတဲ့အေျပးသမားထက္
ကံအေႀကာင္းမလွလို့ေျပးရင္းလဲက်ေနတဲ့သူကိုပိုစိ္တ္၀င္စားတယ္။
ကၽြန္မေလ
ပန္းတိုင္ကိုပဲေ၇ွးရႈရင္းတျခားသူေတြကိုျဖတ္နင္းမသြားခ်င္ေတာ့ဘူး…။
ျဖစ္နုိင္၇င္ ျပိဳင္ဘက္အားလံုးနဲ့လက္တဲြျပီးပဲ ပန္းတိုင္ဆီသြားခ်င္တယ္။
ကၽြန္မေလ
အနိုင္ရသူရဲ့ ၀င့္ႀကြားမႈကိုမွ်ေ၀ဖို့ထက္
ရံႈံးနိမ့္သူရဲ့ အားငယ္မႈေတြကိုပဲ
ထပ္တူမွ်ေ၀ႏွစ္သိမ့္ခ်င္မိတယ္..။
ကၽြန္မေလ
အခုဆို လမင္းကိုေမ့ာႀကည့္ေစာင့္စားရင္းပဲ
ေျခဖ၀ါးေအာက္ကပန္းေလးေတြကိုပါျမင္သိခ်စ္တတ္ဖို့ႀကိဳးစားေနမိေတာ့တယ္…။ ။
Comment #2
မိုက္တယ္…… အဲ့ဒီစိတ္ဓါတ္ေလးလည္းမိုက္တယ္။ 🙂
By: terry at Dec 20, 2011
Comment #3
great,
great,
u change alot.
By: ei lay at Dec 20, 2011
Comment #5
ကဗ်ာေလးအရမ္းေကာင္းတယ္…
By: ဖူးေမ at Dec 21, 2011
Comment #6
ႀကိဳက္တယ္ဗ်ာ… နူးညံ့တဲ့စိတ္ထားေလး ကို္လည္း ေလးစားသြားတယ္
By: နိုးဆက္ ေန႔ at Jan 3, 2013
Leave Comments
Email me whenever there is new comment
Copyright © 2022 PoemsCorner. All rights reserved. Terms of Service
Comment #1
ေကာင္းလုိက္တဲ့..စိတ္ဓါတ္ေလးဗ်ာ…
အားေပးသြားပါတယ္။ကဗ်ာေလးလည္းေကာင္းပါတယ္။
ရည္ရြယ္ခ်က္လညး္ေကာင္းပါတယ္။