Professional Authors

ကၽြန္မ၏ရပ္တည္ခ်က္အသစ္မ်ား

ကၽြန္မေလ
ဇာတ္လိုက္ကိုခ်ည္းလက္ခုပ္တီးမေပးခ်င္ေတာ့ဘူး…..
တခါတေလေတာ့
လူႀကမ္းကိုလည္း လက္ခုပ္တီးေပးခ်င္တယ္။

ကၽြန္မေလ
ပန္း၀င္လာတဲ့အေျပးသမားထက္
ကံအေႀကာင္းမလွလို့ေျပးရင္းလဲက်ေနတဲ့သူကိုပိုစိ္တ္၀င္စားတယ္။

ကၽြန္မေလ
ပန္းတိုင္ကိုပဲေ၇ွးရႈရင္းတျခားသူေတြကိုျဖတ္နင္းမသြားခ်င္ေတာ့ဘူး…။
ျဖစ္နုိင္၇င္ ျပိဳင္ဘက္အားလံုးနဲ့လက္တဲြျပီးပဲ ပန္းတိုင္ဆီသြားခ်င္တယ္။

ကၽြန္မေလ
အနိုင္ရသူရဲ့ ၀င့္ႀကြားမႈကိုမွ်ေ၀ဖို့ထက္
ရံႈံးနိမ့္သူရဲ့ အားငယ္မႈေတြကိုပဲ
ထပ္တူမွ်ေ၀ႏွစ္သိမ့္ခ်င္မိတယ္..။

ကၽြန္မေလ
အခုဆို လမင္းကိုေမ့ာႀကည့္ေစာင့္စားရင္းပဲ
ေျခဖ၀ါးေအာက္ကပန္းေလးေတြကိုပါျမင္သိခ်စ္တတ္ဖို့ႀကိဳးစားေနမိေတာ့တယ္…။     ။

In: ကဗ်ာ Posted By: Date: Dec 20, 2011
Comment #1

ေကာင္းလုိက္တဲ့..စိတ္ဓါတ္ေလးဗ်ာ…
အားေပးသြားပါတယ္။ကဗ်ာေလးလည္းေကာင္းပါတယ္။
ရည္ရြယ္ခ်က္လညး္ေကာင္းပါတယ္။

commentinfo By: poem.poem28 at Dec 20, 2011
Comment #2

မိုက္တယ္…… အဲ့ဒီစိတ္ဓါတ္ေလးလည္းမိုက္တယ္။ 🙂

commentinfo By: terry at Dec 20, 2011
Comment #3

great,
great,
u change alot.

commentinfo By: ei lay at Dec 20, 2011
Comment #4

အားေပးသြားပါတယ္…..။

Comment #5

ကဗ်ာေလးအရမ္းေကာင္းတယ္…

commentinfo By: ဖူးေမ at Dec 21, 2011
Comment #6

ႀကိဳက္တယ္ဗ်ာ… နူးညံ့တဲ့စိတ္ထားေလး ကို္လည္း ေလးစားသြားတယ္

commentinfo By: နိုးဆက္ ေန႔ at Jan 3, 2013

Leave Comments

Name*

Email*
Website
Email me whenever there is new comment