/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:”Table Normal”;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-priority:99;
mso-style-qformat:yes;
mso-style-parent:””;
mso-padding-alt:0in 5.4pt 0in 5.4pt;
mso-para-margin-top:0in;
mso-para-margin-right:0in;
mso-para-margin-bottom:10.0pt;
mso-para-margin-left:0in;
line-height:115%;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:11.0pt;
font-family:”Calibri”,”sans-serif”;
mso-ascii-font-family:Calibri;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-hansi-font-family:Calibri;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;}

ဘယ္ဘက္ရင္အံုအတြက္

ရင္းေစတဲ့အနာတစ္ခုဟာ

အမွန္တရားပဲဆိုျပီး ျမိဳခ်ခဲ့တဲ့

ေဆးခါးတစ္ခြက္ေၾကာင့္ပါ…..

ေတာ္ပါျပီကြယ္…ေတာ္ပါျပီ

ငါ့တရားနဲ႔ငါပဲရွိပါေစေတာ့…

မီးအိမ္နဲ႔ ျဖန္႔က်က္ျပ…အဲ့ဒီ့မနက္ျဖန္ဟာလည္း

နင္ေပးခဲ့တဲ့အမာရြတ္ေပၚက ဒဏ္ရာတစ္ခ်က္ပါပဲ…

ဘာကိုယံုရေတာ့မွာလဲ မိန္းကေလး…

ဒါေတြဟာ တကယ္ျဖစ္ခဲ့ျပီးမွေတာ့ ငါ့အေနနဲ႔

ဘာကိုထပ္ယံုရေတာ့မွာတဲ့လဲ…..

ဒီအခ်ိန္မွာ နင္ေပးမယ့္ေျဖေဆးဆိုတာ

ေနာက္တစ္ႀကိမ္ထပ္ေသာက္မိမယ့္ အဆိပ္ပဲျဖစ္မွာပဲ

ကဲကြယ္…မနက္ျဖန္မွာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဒီကဗ်ာကိုဖတ္ေနခ်ိန္မွာပဲျဖစ္ျဖစ္

နင္ သာယာစြာနဲ႔ရွိပါေစကြယ္…ဆုေတာင္းပါတယ္…

ငါဘယ္လိုရွိေနမယ္…ဘယ္လိုျဖစ္ေနမယ္ဆိုတာေတာ့

အြန္လို္င္းေပၚမွာျမင္ယံုနဲ႔တင္ နင္သိေလာက္ပါတယ္…

ဘာဆိုဘာမွတို႔ေတြ မျမိဴသိပ္ၾကစို႕ရဲ႕…

နင့္အတြက္ တစ္နွစ္တာေလာက္ အရာရာကိုေက်ာခိုင္းျပီး

မ်က္ရည္စက္လက္နဲ႔ ျမိဳသိပ္ေပးခဲ့တာေတြလည္း ငါရုတ္သိမ္းလိုက္ပါျပီ

သူ႔ဆီမွာပဲ နင္ခစားပါ…

သူ႔ဆီမွာပဲ နင္က်ဆံုးပါ…

အဲ့လိုက်ဆံုးရင္းနဲ႔ပဲ နင့္ဆီမွာက်ဆံုးျပခဲ့တဲ့

ငါ့ကို မွတ္မွတ္ရရ ေမ့ပစ္ေပးထားစမ္းပါ…

နင္… အခ်စ္ဆိုတာကို ေပ်ာ္စရာလို႔ပဲသတ္မွတ္ထားသ၍

သူ႔ဆီမွာပဲ ဒဏ္ရာေတြကိုသင္ယူျမဲသင္ယူပါ…

အဲ့သေလာက္ေပ်ာ္ပါးဖို႔အတြက္ ေဖာ္စားသြားတဲ့ ေဆးဟာ

ငါ့နွလံုးသားပဲဆိုတာေတာ့ သိလည္း မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ထားလိုက္ေတာ့ဟာ

ေနွာင္ၾကိဳးေတြရစ္ပတ္ခဲ့ၾကျပီးမွေတာ့…..

နင့္ ဘ၀ဟာ ငါ့ဘ၀ျဖစ္ခဲ့ျပီးမွေတာ့…..

နင့္မ်က္ရည္ဟာ ငါ့ေၾကာင့္က်ေပးခဲ့ရျပီးမွေတာ့…..

ငါ့ကို….ငါ့ကို…..ေၾကြက်ေတာ့မယ့္ၾကယ္ေတြအေၾကာင္း ေျပာျပရက္ခဲ့သလား

ျပယ္ရေတာ့မယ့္ ရနံ႔ေတြအေၾကာင္း သင္ျပရက္ခဲ့သလား….

ေနာက္ဆံုးေတာ့ ငါဟာ…တိုး……..တိတ္…ထိ…..ခိုက္…နာ…က်င္ စြာနဲ႔

ၾကယ္လိုလည္းေၾကြခဲ့ရ…ရနံ႔လိုလည္းျပယ္ခဲ့ရ….

ကဲကြယ္…နင္ဆိုက္ဆိုက္ျမိဳက္ျမိဳက္ေရာက္ခဲ့ဖူးတဲ့ ငါ့ျမိဳ႕ေလးဆီ

ငါ…..ျပန္…လို႔…..သြား…..ပါ….ျပီ….

ထပ္ဆံုရင္ ရင္အစံု နာက်င္ရဦးမွာမို႔လုိ႔ ထပ္မၾကံဳေအာင္

ငါ……ေန……ထိုင္…..ေန…..ပါ…..တယ္…..

အြန္လိုင္းမွာဆံုရင္ေတာင္ ငါစကားစမေျပာေတာ့ဘူးေနာ္…

နင့္ကိုအၾကိမ္ၾကိမ္ခြင့္လႊတ္ေပးခဲ့တဲ့ငါ့အတြက္ ဒီတစ္ခုေလာက္ေတာ့

ျပန္ခြင့္လႊတ္ေပးပါလို႔…..ငါဆုေတာင္းရင္း ဒီေန႔အတြက္ကဗ်ာတစ္ပုဒ္

ငါေရးလိုက္တယ္…မြန္မြန္…..

                                                            ေရႊၾကယ္မိုး

                                      ၂၀၁၁.ဒီဇင္ဘာ.20ရက္

                ည-9:40