မီးပန္းေတြ မီးပုံေတြက
ေကာင္းကင္ေပၚမွာ ခရီးသြား တုိးေဝွ႔ခဲ့ၾက
ငါကေတာ့ ကုိယ္သမုိင္း ကုိယ္ေရးတဲ့
လူ႔ဘဝထဲ တုိးေဝွ႔ခဲ့လုိ႔
ခုႏွစ္တခုေတာင္ တုိက္စားသြားရင္း
စာမ်က္ႏွာ အသစ္တခုကုိ
ထက္လွန္ေနဆဲ….။ 

လူ႔ဘဝ ျဖတ္သန္းျခင္းဆုိတာ
ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ေရးဖုိ႔ မူၾကမ္းေရးစာမ်က္ႏွာပါ
ကာရံမဲ့ ေလာကဓံက စည္းကမ္းမရွိသေလာက္
ဘဝဇာတ္ခုံ ျဖစ္သလုိ ေရးဆြဲရင္း
အျပဳံးအမုန္းမသုဥ္းတဲ့ ေလာကဓံကုိ
ၾကဳံရာၾကဳံရာ ဇာတ္လမ္း က ခုန္ရင္း
ဇာတ္ဝင္ခန္း အသစ္တခု ဝင္ေရာက္ခဲ့ျပန္ျပီ…။ 

လူ႔ဘဝသမုိင္း ႏြံအုိင္ထဲ
စုိက္ပ်ဳိးခဲ့တဲ့ အလွတစ္ပြင့္က
ပင္ယံထက္မွာ တင့္တယ္ေသာ္လည္း
သစ္ရြက္ေတြ ေၾကြက်တုိင္း
ေၾကြက်တုိင္း ေလရုိင္းမ်ားေအာက္
ပန္းတစ္ပြင့္ ေျမခမွာလည္း ေၾကာက္မိခဲ့
အခုေတာ့လည္း ရနံ႔သင္းၾကဴးတဲ့
ပန္းတစ္ပြင့္ ဖူးငုံခဲ့ျပန္ျပီ…..။ 

သစ္ရြက္ေလးေတြ ေၾကြက်လာတုိင္း
လူ႔ဘဝသမုိင္းေတြ ကဗ်ာေရးစပ္ခဲ့
ႏွလုံးသားစာလုံးေပါင္း မတတ္ေသးတဲ့
ငါ့အတြက္ေတာ့ သစ္ရြက္ေၾကြတုိင္း
ႏွင္းခ လာတဲ့ ဒီဇင္ဘာက
ပန္းကေလးေတြကုိ အခါေတာ္ေပးလုိ႔
သတင္းစကား ေျပာၾကားခဲ့ပါရဲ႕
Date ကုန္သြားတဲ့ သကၠရာဇ္တခုက
တုိက္စားသြားလုိ႔ အခုေတာ့ ေျမခခဲ့ရျပန္ျပီ….။ 

တုိက္စားသြားတဲ့ ခုႏွစ္ေတြက
မဟူရာညအေမွာင္ယံ ကားမရလုိ႔
ၾကဳံရာ ကားေတြ တားရင္း
အခ်ိန္ေတြသာ ကုန္ဆုံးခဲ့
မႏွစ္ျမဳိ႕တဲ့ ေစာင့္ဆုိင္းျခင္းကုိ
ရပ္တန္႔လုိ႔ ကုိယ္ပုိင္အမွတ္ ၉၆၃၉နဲ႔
ခရီးဆက္ခဲ့တာ အခုေတာ့လည္း
၂၀၁၁ သကၠရာဇ္တခု ျပဳိလဲက်ခဲ့လုိ႔
ႏွစ္သစ္တခုရဲ႕ ၂၀၁၂ကုိေရာက္ခဲ့ျပန္ျပီ…။ 

ျပဳိလဲသြားတဲ့ သကၠရာဇ္ေတြက
ဝါရင့္လက္ေဝွ႔သမားလုိ႔ တုိက္ခုိက္ခဲ့
က်ိန္ဒဏ္သင့္တဲ့ ေန႔ရက္ေတြထဲ
ေျမာလြင့္ရင္းနဲ႔ ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းေတြကုိ
လူ႔ဘဝအဘိဓာန္မွာ ဖန္တီး သရုပ္ေဖာ္ခဲ့
မေၾကညာခဲ့တဲ့ ေၾကာ္ျငာတခုက
ရင္မွာတုိးေဝွ႔လုိ႔ ႏွစ္သစ္ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ျဖစ္ခဲ့ျပီ..။ 

တကၠသုိလ္ျမတ္မင္း