ေကာင္းကင္ရဲ႕ေအာက္
ေျမႀကီးရဲ႕အေပၚ
ေခၚသူမရွိဘဲ
လမ္းသလားေနခဲ့တဲ့ ေန႕က
သူမနဲ႕ စတင္ေတြ႕ခဲ့ရ …

သူမရဲ႕အလွကို ကဗ်ာစီ
ကာရန္ မညီေပမယ့္လည္း
ရင္ထဲက ခံစားခ်က္နဲ႕ေတာ့
ကြက္တိပဲ …

က်ဳပ္ကဗ်ာက
သူမကုိ Heart ထိ
အတိအက်ေျပာရရင္
ေဖေဖာ္ဝါရီ (၁၂) ရက္
အဲဒီေန႕က
သူမ က်ဳပ္အခ်စ္ကို လက္ခံခဲ့ …

ဆံုရန္ …… တဲ့
အခ်ိန္ေတြ အကုန္ျမန္ေနခဲ့
ပံုမွန္မဟုတ္တဲ့ ရင္ခုန္သံေတြနဲ႕
သူမအေပၚမွာ
အခ်စ္ႀကီး ခ်စ္ခဲ့တယ္ …

တကယ္ပါ
ဆယ္ခါမက က်ိန္ဝံ့ပါတယ္
တိမ္ေတြ လြင့္ေနတာ
ေလတုိက္လို႕ မဟုတ္လား
အဲဒီလုိပဲ
ရင္ထဲက အခ်စ္ေတြက တြန္းပို႕လုိ႕
သူမရဲ႕ေဘးနား
ေရာက္ေရာက္ လာတတ္ခဲ့တာပါ …
ဒါကိုပဲ သူမက စြပ္စြဲတယ္
‘သူ႕ကို မယံုလုိ႕ပါ’ … တဲ့

အဲဒီက ျမစ္ဖ်ားခံ
ထန္လြန္းတဲ့ ေလေတြတိုက္
ကာသြားခဲ့ တံတုိင္းတစ္ခု
‘သူမကို မယုယနဲ႕ေတာ့’ … တဲ့

သူမရဲ႕ ႏႈတ္ဖ်ားက
ေျပာထြက္ခဲ့စကား
က်ဳပ္ကို ဆြံ႕အသြားေစခဲ့
‘မခ်စ္ေတာ့ဘူး’ ……………….. တဲ့ ။

ေမာင္ရြာ