၂၀၁၂ – သို႕ …

“ေကာင္ေလး မိုက္တုန္းပဲလား …”
ပိတ္ျဖဴပတ္ထားတဲ့ေၾကာင္ႀကီးေတြရဲ႕အေမး
ခပ္ေအးေအး အျပံဳးနဲ႕ အေမ
အေျဖထဲက အေငြ႕တခ်ိဳ႕
“ျခေသၤ့ မို႕ပါ…”

အျပံဳးတု ႏြမ္းလ်လ်နဲ႕
အႏၶစစ္ေတြရဲ႕ ဇရပ္ပ်က္က
ခပ္အက္အက္ အသံ …
“ဟုိႏိုင္ငံမွာ ေလ …”

မုဆိုးေတြ တင္ေျမႇာက္တဲ့ အသံ
သူေသငါရွင္ ဂႏၳဝင္ ဆုေတာင္း
“ေဘးရန္အေပါင္း ဖဲက်ဥ္ေစ
အမဲသားငါး မ်ားပါေစ …”

“ရင္ခုန္သံမတူသူေတြ ေဘးဖယ္ …” တဲ့
ေၾသာ္ ကေလးရယ္ … ျဖစ္ရေလျခင္း
ခပ္က်ဥ္းက်ဥ္း အတၱဥခံြထဲ
အိပ္မက္လို႕ေကာင္းရွာဆဲကိုး …

နကၡတ္ရီျပာေတြရဲ႕ေအာက္
ၾကယ္စင္ေတြေကာက္ရင္း
လမ္းတဝက္ေတာ့ေပ်ာက္ခဲ့
လမ္းတဝက္ေတာ့ေရာက္ရဲ႕
ဆက္ေလွ်ာက္ ဆက္ေကာက္
အသက္မေပ်ာက္ခင္အထိ …
ဘဝဂ္ေတာ့ေရာက္ခ်င္မိသား

အဆံုးလား အစလား
စက္ဝိုင္းမ်ားစြာ ျခာျခာလည္ရင္း
နာရီတံတားေပၚ
ေငးေမွ်ာ္ေမာႏြမ္း …
က်ေနာ္ လက္ပမ္းမက်ေသးပါဘူး အေမ …

ေတြးဆဲ ေငးဆဲ
ဟိုးေဝးေဝးက ဝဲလြင့္ပ်ံ
နင့္တင့္တင့္ သံစဥ္ခ်ိဳး
ေၾသာ္ … ႏွစ္တႏွစ္ ပ်ိဳးျပန္ၿပီေလ …

အားလံုးပဲ မဂၤလာရွိေသာ ႏွစ္သစ္ျဖစ္ၾကပါေစ ….

ဟယ္ရီ