ေခ်ာင္း..မျခား..ျမစ္မျခား…

ဒီအေျခအေနကိုပဲစိတ္မွာ…

တသားတည္းျဖစ္ေနသလို….ခံစား….ကာ..ယုယ

တကယ္တမ္း……

လက္ေတြ႕မွာ

တံတိုင္း..ေတြ..တံတားျဖစ္လာဖို႕..မလြယ္ဘူး။

တိုးတိုးတိတ္တိတ္နဲ႕

တသိမ့္သိမ့္ရွိုက္………

ငိုသံပဲ့တင္ထပ္တဲ့ရပ္၀န္း

နင္နဲ႕ကင္း ရာ..မွာပဲ..လင္း..ထင္း..ေနပါေစေတာ့

နင့္အတြက္ အမိွုက္…ငါ

ေနာက္ထပ္….နမ္းရွိုက္ခြင့္..မရွိသင့္ေတာ့။

ငါ့ကို…..မုန္းပါ..ေမ့ပါ…နာက်ဥ္းပါ

ငါ့ကို………….ျပစ္ထားပါ…

အခ်စ္မပြားပါနဲ႕

ငါ့ကို………………နင္………စြန္႕ခ်န္ခဲ့ပါ

အျဖစ္မွန္ဆိုတာ…

အျမဲေနာက္က်တတ္တာမို႕

အယူခံမဲ့……စြာ

ရင္ကြဲ..ဒဏ္ရာ..ေတြ..ေထြးပိုက္လို႕

နင့္..အျပံဳးတခ်ိဳ႕နဲ႕..ငါေက်နပ္ပါ့မယ္…..

ခ်စ္ေသာသူ…..

လွမ္းမလာသင့္တဲ့..ဒီအႏြမ္းရင္ခြင္ထဲ

လမ္း…ခင္း..ကာ…

အသည္းညွာမဆက္သ၀ံ့ေတာ့……………

ေတာင္းဆိုခြင့္တခုသာ…

ရွိခဲ့မယ္ဆို

ရည္စူးသူ….အသည္း သခင္..”နင္”

အျမဲ….ေပ်ာ္ရႊင္စြာ…ေအာင္ျမင္ေစေတာ့!!!!

(ဘယ္ႏွေခတ္ေျပာင္းေျပာင္း…

 နင့္အတြက္..

 မေဟာင္းႏြမ္းေသာျမတ္ႏိုးျခင္းမ်ားစြာနဲ႕………

..ဒီမိုး……အလြမ္းေတြ….မစဲ..သည္း..ထန္ေနဦးမွာပါခ်စ္သူရယ္…

 နင့္ကိုငါ…ဘယ္ေတာ့မွ..မေမ့ႏိုင္ပါဘူး)