အမွ်င္ (မင္းထင္ကိုကိုႀကီး)
ညွိဳ႕မယ့္ ညွိဳ႕ေတာ့လည္း
ကိုယ္ဟာ ကိုယ္မဟုတ္ေတာ့တဲ့အထိ . . .။
ကိုယ္ကလြဲရင္ ကိုယ္ပါပဲထင္ၿပီး
ကိုယ့္အေရကို ဆြဲဆုတ္ျပမိရဲ႕။
တစ္ေယာက္အေခြဟာ တစ္ေယာက္ကို ထံုးမယ့္ႀကိဳးလို
လႈပ္ေလတင္းေလ . . .။
တစ္ေယာက္အၿမီးကို တစ္ေယာက္ျပန္မ်ိဳရင္း
ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ေတြ႕တယ္။
ေျဖေဆးအတြက္ ကိုယ့္အဆိပ္ကို အန္ခ်ေပးေတာ့
လွ်ာႏွစ္ခြနဲ႕ လ်က္လို႕ . . .။
အခ်ိန္မရွိေတာ့ဘူး
ေနရာမရွိေတာ့ဘူး
သည္မွာတြင္ အသက္ကိုအပ္ခဲ့မယ္
ကိုယ့္တြန္သံၾကားလည္း လွည့္မၾကည့္နဲ႕ေတာ့။ ။
မင္းထင္ကိုကိုႀကီး
Comment #2
ညွိဳ႕မယ့္ ညွိဳ႕ေတာ့လည္း
ကိုယ္ဟာ ကိုယ္မဟုတ္ေတာ့တဲ့အထိ . . .။
ကိုယ္ကလြဲရင္ ကိုယ္ပါပဲထင္ၿပီး
ကိုယ့္အေရကို ဆြဲဆုတ္ျပမိရဲ႕။
တစ္ေယာက္အေခြဟာ တစ္ေယာက္ကို ထံုးမယ့္ႀကိဳးလို
လႈပ္ေလတင္းေလ . . .။
တစ္ေယာက္အၿမီးကို တစ္ေယာက္ျပန္မ်ိဳရင္း
ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ေတြ႕တယ္။
ေျဖေဆးအတြက္ ကိုယ့္အဆိပ္ကို အန္ခ်ေပးေတာ့
လွ်ာႏွစ္ခြနဲ႕ လ်က္လို႕ . . .။
အခ်ိန္မရွိေတာ့ဘူး
ေနရာမရွိေတာ့ဘူး
သည္မွာတြင္ အသက္ကိုအပ္ခဲ့မယ္
ကိုယ့္တြန္သံၾကားလည္း လွည့္မၾကည့္နဲ႕ေတာ့။ ။
Comment #4
တစ္ကိုယ္ေတာ္ မဟုတ္တဲ့ ဘ၀ဒသန ကို ေဖာ္ၾကဴးေရးဖြဲ႕ ထားတာ ၾကိဳက္နွစ္သက္ပါတယ္။ အေတြးေလးကို ေရေရေလး ေတြးျပီး စာဖတ္သူကို စဥ္းစားေတြးေခၚပုံ တစိမ့္စိမ့္ ေပးနုိင္တဲ့ ကဗ်ာမို႕ အလြန္တစ္ရာ ၾကိဳက္နွစ္သက္ပါတယ္
နရီထက္
Comment #5
ဘယ္လိုျပန္ဖတ္ဖတ္……မရိုးသြားဘူး….
Comment #6
I like it so much. It makes me fool.
Comment #7
အရမ္းေကာင္းတဲ ့ကဗ်ာေလးပါ။ ဒီကဗ်ာေလး က က်ေနာ္ ့ဘ၀မွာ ပထမဆံုးႀကိဳက္တဲ ့ကဗ်ာပါ ။ တသက္လံုး ေမ ့မွာ မဟုတ္ေတာ ့ပါဘူး။
Comment #8
ညွိဳ႕မယ့္ ညွိဳ႕ေတာ့လည္း
ကိုယ္ဟာ ကိုယ္မဟုတ္ေတာ့တဲ့အထိ . . .။
Comment #9
ဖတ္တိုင္းမရိုးပါ……..
Comment #10
သည္မွာတြင္ အသက္ကိုအပ္ခဲ့မယ္
ကိုယ့္တြန္သံၾကားလည္း လွည့္မၾကည့္နဲ႕ေတာ့။
Comment #1
ျဖိဳးေက်းဇူးတင္တယ္……ဒီကဗ်ာေလးကိုဖတ္ိလိုက္တိုင္းရင္ထဲမွာနင့္ေနေအာင္ခံစားရပါတယ္.