“အစိမ္းလိုက္ေသသြားတဲ့ ဟာသ”

အျမစ္ရွည္ေတြနဲ ့ ထိုးခြဲ
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ ႏြယ္ရစ္
ေလျပင္းတခ်က္ ဝင္အတိုက္မွာ
အစိမ္းေသသြားတဲ ့သစ္ပင္က
အလြမ္းေတြ တသုန္သုန္ေၾကြ
မႈန္ . . . ရီ . . .လို ့ . . . ေျခာက္ . . . ကပ္

ပဥၥလက္ ၾကမၼာေကာင္းကင္ကေန
အေတြးညေတြကို ေကာက္သိမ္း
အစိမ္းရူးတစ္ေယာက္
ဟာသဆန္ဆန္ ကဗ်ာေတြထေခါက္တယ္
အိပ္ေရးပ်က္ စီးကရက္တစ္လိပ္ကလည္း
ေသာ့တလံုး ဂီတကိုတီးခတ္
. . . . . . .
ဒီလိုနဲ ့
ေန ့လည္ေန ့ဖက္ေတြဆို . . .
ငါ့ဂိုေထာင္ေလး တေယာင္တရမ္းနဲ ့
အလြမ္းေတြ ေမွာက္လိုေမွာက္
စကားလံုးေတြ ႏႈတ္ခမ္းေရာက္ျပန္ေတာ့
ရပ္ . . . သြား . . . က် . . . ျပန္ . . . တယ္ . . .

အလွည့္အေျပာင္းဝိဇၨာ သခၤါရရဲ ့
ဆန္းျပားတဲ ့မ်က္လွည့္ကြက္ေတြၾကား
စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ ငါထထြက္ခဲ့တယ္
ယုတၱိေရ . . မင္းလိုက္ဦးမလား
. . . . . . .
ေတာက္ . . .   ေနခဲ့ကြာ . . .
မင္းမပါလည္း အခ်စ္ဟာ
အခ်စ္ပဲ . . .

(ကိုဇင္)