/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:”Table Normal”;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-priority:99;
mso-style-qformat:yes;
mso-style-parent:””;
mso-padding-alt:0in 5.4pt 0in 5.4pt;
mso-para-margin:0in;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:11.0pt;
font-family:”Calibri”,”sans-serif”;
mso-ascii-font-family:Calibri;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-fareast-font-family:”Times New Roman”;
mso-fareast-theme-font:minor-fareast;
mso-hansi-font-family:Calibri;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;
mso-bidi-font-family:”Times New Roman”;
mso-bidi-theme-font:minor-bidi;}

တတိတိကုန္လြန္သြားတဲ႔ ရက္စြဲေတြနဲ႔အတူ

ေသြးရူးေသြးတန္းနဲ႔ နင္႔ဆီက ငါဘာမွေမွ်ာ္လင္႔မေနခ်င္ေတာ႔ဘူး

မာယာမ်ားတဲ႔ မုိးေကာင္းကင္ၾကီးက ၾကယ္ေလးေတြကုိခါခါခ်တယ္ (ငါလဲ အခါခါက်ဆုံးတယ္)

ကေယာင္ကတမ္းနဲ႔ စကားလုံးေတြဖိတ္စင္ခဲ႔ရေပါင္းလဲမ်ားျပီ

(သတိလက္မလြတ္ စိတ္နဲ႔ကုိယ္လြတ္က်ကြဲအက္ခဲ႔ျပီ)

မျဖစ္ႏုိင္ျခင္းကုိထုဆစ္ အရာရာထုံအ သိစိတ္ေရာ မသိစိတ္ပါ အေရာင္မဲ႔ေနခဲ႔တာလဲၾကာျပီ

အနာဂတ္ကုိတေမွ်ာ္တေခၚ စိတ္ကူးယဥ္ခဲ႔ရတာလဲ ခုေတာ႔ ရင္ကြဲပက္လက္

တိတ္တဆိတ္ေငြ႔ရည္ဖြဲ႔ခဲ႕တဲ႔ ရင္ကြဲေတာင္တန္းကလဲ အခုပဲရြာခ်ေတာ႔မေယာင္

ထူးထူးျခားျခားမရွိဘဲ ကုန္လြန္ခဲ႔ရတဲ႔ေန႔ရက္ေတြမွာ ငါဘာကုိမ်ားစားေသာက္ခဲ႕ျပီးျပီလဲ. . .

မဆုံႏုိင္ျခင္းဆုိတဲ႔တံဆိပ္ ကိုယ္စီကပ္ႏွိပ္ထားတဲ႔ ငါတုိ႔ရင္ဘတ္ေတြက

မ်ဥ္းျပိဳင္ႏွစ္ေၾကာင္းရဲ႕နားလည္မႈမ်ဳိးနဲ႔ပဲထုဆစ္ ေနသားတက်ျဖစ္ေနခဲ႔တယ္

တကယ္ေတာ႔ ငါဟာေၾကကြဲဖုိ႔သက္သက္ အခ်စ္ကုိတံခါးေခါက္ခဲ႔မိေလသလား . . .

နတ္သမီး