ေဆာင္း မွာ ႏွင္းေ၀ခဲ့ေလမလား

မနက္ခင္းေလျပည္ရဲ႕ ေတးသြား
ခ်မ္းစိမ့္စိမ့္ ေအးသြားမလား …… ကၽြန္ေတာ္မသိခဲ့ ..

စိုးစိတ္ေတြ ရြက္ကုန္လႊင့္လို႔
ေနျခည္ရဲ႕ အလင္းကို ေမွ်ာ္ေနမိတယ္ …
ေခါင္း .. ျပီးေတာ့ ပန္း …
ဘယ္ ညာကိုၾကည့္ … ပကတိ အလင္းမဲ့

ေၾကာက္စိတ္ရဲ႕ အင္အားေတြ
ေဆာင္း ေလ လိုပဲ ရင္ခြင္ထဲမွာ တိတ္ဆိတ္
ခ်မ္းခ်မ္းေအးေအး …

ဒီလိုနဲ႔ပဲ

စိတ္ ဥာဏ္ရဲ႕ တစ္လွမ္းအကြာ ကို ေတြးမိတယ္
ကၽြန္ေတာ္  = စိုးရိမ္စိတ္နဲ႔ လူတစ္ေယာက္
အျဖစ္က  … ခပ္ရိုးရိုးပဲ
ရင္ခုန္သံသာ ဆန္းေနခဲ့တာ …