အစ မွ မရွိဘဲ အဆံုး ကိုလည္း မခံစားေတာ့ဘူး

နိဒါန္း ဟာ ဘယ္မွာလဲ

ဘယ္အခ်ိန္မွာ စ တည္မိသလဲ မသိခဲ့တဲ့

ငါတို႕ရဲ႕

က်ိန္စာသင့္ တိမ္ျပာျပာေတြေလ

အခုမွေတာ့

အစ ေကာက္ဖို႕ အိပ္မက္ေတြကို

ျပန္မေခၚခ်င္ေတာ့ဘူး

မေကာင္းခဲ့ဘူးဆိုလည္း

အေႏွာင္းကို ေသခ်ာခ်င္တာ

ငါတို႕ရဲ႕ ဆႏၵ

ေျပာရခက္လွပါတယ္

ငါတို႕ရဲ႕ ဘ၀ကို ငါတုိ႕မွ မပိုင္ခဲ့ဘဲ

အခုလို

နာက်င္ျခင္း ရထားေတြ

ငါတို႕ ႏွလံုးသားအေပၚ အၾကိမ္ၾကိမ္ ျဖတ္နင္းေနခ်ိန္မွာ

မင္း ျပန္ေတြးေနမိသလား

နိဒါန္းကို

ငါ ျပန္ေတြးေနမိသလား

နိဒါန္းကို

စာမ်က္ႏွာက ဒီေလာက္ပဲ ပါတယ္လို႕

ဘယ္သူေျပာခဲ့

ကံၾကမၼာလက္ၾကမ္းေတြ ဆြဲျဖတ္ခဲ့လည္း

ငါတို႕ ႏွလံုးသားေတြက

ဆက္လက္ေရးေနဦးမွာ

အေသအခ်ာ

နိဂံုးမဲ့ စာမ်က္ႏွာေပါင္းမ်ားစြာနဲ႕။

မိုးအိမ္လူ