ေတာရြာမီွးလ်က္
အသီးဖြံ႕ထြား၊ ေရႊစပါးကို
ၾကီးမားလံု႕လ၊ စိုက္ျပီးၾက၍
ေရာင္းခ်ျပီးေနာက္၊ ေခၽြစားေသာက္လည္း
မေလာက္၀မ္းခါး၊ ေႂကြးသာမ်ားသည္
ေတာသားေတာသူ၊ ေန႕ညဥ့္ပူ၏။ ။

ျမိဳ႕ကိုမွီး၍
ေရႊသီးမစိုက္၊ အိုးအိမ္တိုက္ႏွင့္
ေပ်ာ္ပိုက္ျပံဳးရႊင္၊ သူတို႕တြင္မူ
ဆင္ယင္၀တ္စား၊ ေရႊပန္းပြားႏွင့္
ေရႊသြားေရႊလာ၊ ေရႊခ်ည္းသာတည့္။ ။

ေျမၾကီးထြန္သင္
ေတာကိုခင္၍၊ ျမပင္စိုက္ျပီး
ေရႊသီးသီးလည္း၊ ျမိဳ႕ၾကီးဖက္သာ
ေရႊေပါပါသည္၊ ပဇာဘယ္သို႕ေၾကာင့္ပါနည္း။ ။