“ ကဗ်ာဆရာေသတဲ့ ကဗ်ာ ”
မသာရထားပါ၊
မသာ ရထားပါ၊ မသာရ ထားပါ၊
တင္လာတယ္၊
မီးေသြးနဲ႔ အေလာင္းေကာင္၊
မီးရဲ႕ ေသြးနဲ႔ အေလာင္းရဲ႕ ေကာင္၊
တစ္ခ်ဳိ႕ကေျပာတယ္၊ အရင္းႏွီးဆံုးသူစိမ္းတဲ့၊
အခုေတာ့ အရင္းႏွီးဆံုးသူ စိမ္း သြား၊
မီးလိုေသြး၊ အေလာင္းလိုေကာင္၊ ႏိုင္သေလာက္ သူ ယူေဆာင္သြားတယ္၊
နာမည္၊
ဒါက စ်ာပန၊ တစ္ဘ၀စာ စ်ာပန၊
ကိုယ္ယံုၾကည္ရာေတြနဲ႔ ေရာခ်ခဲ့၊
လမ္းမွာ ေတြ႔တဲ့ေခြးတစ္ေကာင္ကို ေမးၾကည့္စမ္းပါ၊
ဘ၀ကူးတဲ့ အနံ႔၊ လူ႔အသားေညွာ္နံ႕၊
အဲဒါ ဘယ္လို အနံ႕လဲ၊ အခုက သႃဂိဳ ၤလ္ပြဲ၊
တကယ္တမ္း ႏႊဲရတာက တစ္ေယာက္တည္းပါ၊ ဒါေပမယ့္
စည္တယ္၊
ပြဲဆူသူေတြေၾကာင့္ စည္တယ္၊ ပြဲငိုသူေတြေၾကာင့္ စည္တယ္၊
ဆူငိုသူေတြေၾကာင့္ စည္တယ္၊
ဒါကဗ်ာပါ၊ ဒါက ဗ်ာပါ၊ ဒါ ကဗ်ာ ပါ၊
ကဗ်ာဆရာေသတဲ့ ကက ဗ်ာဗ်ာ ကဗ်ာပါ၊
Comment #3
ဖတ္ရင္းနဲ႔ေတာ္ေတာ္လည္သြားပါတယ္ေနာ္……..:P
Comment #5
ႏွစ္သက္စြာအားေပးသြားပါတယ္
Comment #7
ဒါက စ်ာပန၊ တစ္ဘ၀စာ စ်ာပန၊
ကိုယ္ယံုၾကည္ရာေတြနဲ႔ ေရာခ်ခဲ့၊
လမ္းမွာ ေတြ႔တဲ့ေခြးတစ္ေကာင္ကို ေမးၾကည့္စမ္းပါ၊
ဘ၀ကူးတဲ့ အနံ႔၊ လူ႔အသားေညွာ္နံ႕၊
အဲဒါ ဘယ္လို အနံ႕လဲ၊ အခုက သႃဂိဳ ၤလ္ပြဲ၊
တကယ္တမ္း ႏႊဲရတာက တစ္ေယာက္တည္းပါ၊ ဒါေပမယ့္
စည္တယ္၊
ပြဲဆူသူေတြေၾကာင့္ စည္တယ္၊ ပြဲငိုသူေတြေၾကာင့္ စည္တယ္၊
Comment #1
တစ္မ်ိဳး….ပါပဲ…ဆန္းလည္းဆန္းတယ္….ဗ်