မိုင္ေတြေဝးလို႔..မေတြ႕ရတဲ့ေနာက္….
အလြမ္းေတြရင့္ၿပီးတျဖဳတ္ျဖဳတ္ေၾကြ…
အလြမ္းသစ္ပင္ေတြပဲထပ္ေပါက္…
အလြမ္းဆိုတာ..ရင္ထဲမွွာျပည့္လာတယ္..

တစ္မိုးေအာက္ပဲဆိုတဲ့အသိေလးနဲ႔တင္ေက်နပ္..
(တကယ္ေတာ့..ငါ..)မေနတတ္ခဲ့ဘူး…
နင္…ငါ့ေရာလြမ္းရဲ႕လား…

ငါကလမင္းရဲ႕ပန္း…
နင္နမ္းမွ…နင့္အတြက္ပဲပြင့္ခ်င္သူ..
လမိုက္ညေတာ့…ေကာင္းကင္ေတာင္ေမာ့မၾကည့္..
ေဆြးေဆြးေလးလည္းလြမ္းတယ္…

အေနာက္မွာ..သုညတိုးရံုနဲ႕…
တစ္ေထာင္ျဖစ္သြားတဲ့နင္နဲ႕..
သုညပဲျဖစ္ေနေသးတဲ့ငါ…
အေျခအေနကလြဲမွား..(ဒါေပမယ့္..)
ငါနင့္ကို…တယုတယ…ခ်စ္တယ္…
နင္မျမင္ရတဲ့ငါ့ရင္မို႕…
အခ်စ္ကို..တဆိတ္ေစ်းမျဖတ္ပါနဲ႔…
နင္ယံုေအာင္မေျပာတတ္ဘူး….

ငါက..ေၾကြလြင့္ရြက္…
မင္းေခၚတဲ့ေလေနာက္ေတာ့..
ငါအသက္ရွိသေရြ႕လိုက္ဦးမယ္..
နင္မျမင္ခ်င္ရင္ေတာ့အမိႈက္…
ငါ့ဘဝဆံုးထိေမွာင္မိုက္လို႕..
ေမွာင္ထဲကပဲဆက္ခ်စ္မယ္….

ေကာင္းကင္မွာနင့္နကၡတ္နဲ႕ေမြးတဲ့ေကာင္….
နင္သေဘာနင့္ဆႏၵ…နင္နဲ႔သာထပ္တူက်ခ်င္လို႔…
နင္ရယ္..တဖက္ေတာ့မ်က္ႏွာမလႊဲပါနဲ႕…
ငါ့ကမာၻၿပိဳလိမ့္မယ္…

ရူးရူးမူးမူးခ်စ္ခဲ့မိၿပီးေနာက္…
အနာဂတ္ကိုနင္နဲ႔အတူပိုင္ဆိုင္ခ်င္တာ…
မခမ္းနားမႀကီးက်ယ္ေပမယ့္…
နင့္ကိုမျမင္မေတြ႕ရလည္းခ်စ္တယ္..
ကဲ..နင္ရယ္ၿပံဳးပါေတာ့…
အမုန္းဆိုတာကို..ငါ့အတြက္ေဝးေပးပါ….(သက္တန္႕ေရာင္)