နွစ္ကိုယ္ခြဲ
ၿပံဳးေနတဲ့လမင္းေလးကို
၁၈၀ဒီဂရီလွည့္လိုက္ေတာ့
မဲ့ေနတဲ့နွဳတ္ခမ္းေလးျဖစ္သြားတယ္။
ကမာၻမွာတစ္ခါတစ္ခါ
အျမင္ေလးေျပာင္းၾကည့္ဖို.လိုတယ္ညီမေလး။
ဘာရယ္မဟုတ္ပါဘူး
ေတြးမိတာေလးပါ
နာက်င္ဖြယ္စိတ္ကူးယဥ္ျခင္းတစ္မ်ိဳးပဲဆိုပါစို.။
မင္းဆီကိုေပ်ာ္ရႊင္မွဳေတြသယ္ယူလာေတာ့
အၿပံဳးေတြနဲ.ႀကိဳဆိုသလို
ဒဏ္ရာေတြနဲ.ခို၀င္လာရင္
မင္းဆီးႀကိဳျပဳစုခ်င္မွာလား။
ၾကင္နာမွဳျမတ္နိုးမွဳေတြျပည့္ေနတဲ့ငါ့ကို
မင္းခ်စ္တယ္ဆိုေပမယ့္္
ဘ၀မွာေမာပန္းလြန္းလို.
အခ်စ္ဆိုတာကိုငါေမ.ေနခ်ိန္မွာေကာ
ငါ့ကိုမင္းခ်စ္နိုင္ဦးမွာလား။
ကိုယ့္ကိုကိုယ္ယံုၾကည္မွဳအျပည့္နဲ.
ေရွ.ဆံုးကငါ့ကိုဂုဏ္ယူလက္ခုပ္တီးသလို
ေနာက္ဆံုးမွာအရွဴံးနဲ.ေျခမလွမ္းနိုင္ေတာ့တဲ့ငါဆိုရင္
အားေပးလက္ခုပ္တီးမွာလား။
မ်က္လံုးေလးမိွတ္
သက္ျပင္းေလးခ်ၿပီးေမးခ်င္တယ္
ငါဟာငါျဖစ္တာနဲ.ပဲမခ်စ္နိုင္ဘူးလားကြယ္။ ။
Comment #2
ငါကို ငါ အေနနဲ႔ မႀကည့္ပဲ…
ငါဟာ သူအေနနဲ႔ သူ႔ေနရာကဝင္ႀကည့္ေပးလိိုက္ရင္ ကိုမိုးညိဳ လိုခ်င္တဲ့ …
အေျဖထြက္ေကာင္းပါရဲ့ေလ…..
Comment #4
chit hmar par.
sate ma pu ne.
he,,he,,
Comment #1
ညီမေလးက အားေပးလက္ခုပ္တီးမလား.. မတီးလားေတာ့မသိ..
ၿဖိဳးကေတာ့ ကဗ်ာေလးကို အားေပးသြားပါေၾကာင္း…(:
clapping clapping..