ဟဲ့ . . . အဲဒါ အားနည္းလို႔ နားထဲကေလေတြထြက္ေနတာ မဟုတ္ဘူး
ငါေျပာတဲ့စကားေတြ နင့္ေခါင္းထဲၾကာၾကာမေနႏိုင္လို႔ ျပန္ထြက္ေနတာ
ဒီေလာက္ေခါင္းမာတဲ့သားမ်ဳိး ငါ ဘယ္လိုဆုေတာင္းမ်ဳိးနဲ႔မ်ား ေမြးခဲ့မိပါလိမ့္
မ်ဳိးရိုးလိုက္တယ္ေျပာရေအာင္ကလည္း ငါတို႔အမ်ဳိးထဲမွာ နင့္လိုလူမ်ဳိး မရွိပါဘူး

အေမေျပာတာ နားလည္စမ္းပါသားရယ္
ဘယ္မိဘမဆို ကိုယ့္သားသမီး ဆင္စီးၿပီးျမင္းရံတာပဲ ျမင္ခ်င္ၾကတာပါ
ေငြရမယ့္အလုပ္တစ္ခု ၀င္လုပ္စမ္းပါ
လခနည္းတယ္မ်ားတယ္သေဘာမထားပါနဲ႔
မင္း ဒီအလုပ္ေတြလုပ္ေနသမွ်ေတာ့ အေမလည္း ရင္ေအးရမွာ မဟုတ္ဘူး

နင္ အဲဒီလိုမ်က္လံုးႀကီးနဲ႔ ငါ့ကို ျပန္မၾကည့္ပါနဲ႔ ငါ ေၾကာက္လြန္းလို႔ပါ
နင္ေျပာမယ့္ ငါ နားမလည္တဲ့စကားေတြကိုလည္း ငါ မၾကားခ်င္ဘူး
ထြက္သြားလိုက္ရင္လည္း တစ္ေသြနဲ႔တစ္မိုး၊ ထမင္းေတာင္ ျပန္မစားဘူး
နင့္ကို ထမင္းေကၽြးတဲ့လူေတြ ရွိေနလားလို႔ ေမးရေအာင္ကလည္း
နင့္လို မိုက္တဲ့လူက ရွိမွာမဟုတ္ဘူး

အေမ့ကို တစ္ခုခုျပန္ေျပာပါဦးသားရယ္
အေမ့စကားကို နားေထာင္မယ္မဟုတ္လား
အေမ့သားက လိမ္မာပါတယ္
ေနာ္ သား . . . ေနာ္

ဟဲ့ . . . နင္ အဲဒီလိုႀကီး ၿငိမ္ေနေတာ့မွာလား ငါ စိတ္မရွည္ေတာ့ဘူး
ေက်ာကုန္းထုထည့္လိုက္ေတာ့မယ္
ကဲ . . . ကုန္ကုန္ေျပာလိုက္မယ္
နင္ေျပာတဲ့ လုပ္အားနဲ႔ထိုက္တန္တဲ့လစာရမယ့္အခ်ိန္ကိုလည္း ငါ မေစာင့္ႏိုင္ဘူး
ငါမသိတဲ့ဘာအေရးညာအေရးေတြ နင္လုပ္ေနတာလဲ ငါ မႀကိဳက္ဘူး
နင္နဲ႔ရည္ငံေနတဲ့ကေလးမေလးတစ္ေယာက္ေလာက္မ်ားရွိရင္ သူ႕ကို ယူလိုက္ပါလား
ဒါမွ နင္ ဒီအလုပ္ေတြ ဆက္မလုပ္ႏိုင္မွာ

ကဲပါသားရယ္ . . . အေမလည္း ေမာလွပါၿပီ
သားလည္း နိစၥဓူ၀ ဒီစကားေတြခ်ည္းပဲ ၾကားေနရေတာ့ စိတ္ခ်မ္းသာမွာ မဟုတ္ဘူး
တားမရမယ့္အတူတူေတာ့ လုပ္ခ်င္တာကို အေကာင္းဆံုးျဖစ္ေအာင္သာ လုပ္
လက္ဖက္ရည္ဆိုင္သြားမွာမလား
ေရာ့ . . . သား . . . ပိုက္ဆံ

                                                                                      ကိုသွ်ား